بررسی دقت یافته های نقص پرشدگی های بدون تشخیص در هیستروسالپنگوگرافی توسط هیستروسکوپی در زنان نابارور

مقدمه: سال ها هیستروسالپنگوگرافی به عنوان استاندارد طلایی تشخیص ناهنجاری های حفره رحم به شمار می رفت و امروزه، هیستروسکوپی به عنوان روش مکمل مطرح شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی دقت یافته­ های نقص پرشدگی­ های بدون تشخیص در هیستروسالپنگوگرافی توسط هیستروسکوپی در زنان نابارور انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی) در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بر روی ۱۰۷ نفر از زنان نابارور مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان که برای آن­ها هیستروسالپنگوگرافی انجام شده و دارای نقص پرشدگی بدون تشخیص بودند، انجام شد. پس از انجام هیستروسکوپی، برای هر بیمار پرسشنامه ­ای شامل: سن بیمار، سن ناباروری، نوع ناباروری و یافته های هیستروسکوپی ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۲۴) و آزمون های کای دو، فیشر و آزمون فرض دوجمله ای انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته­ ها: ۶۴ نفر (۸۱/۵۹%) از بیماران دارای ناباروری از نوع اولیه و ۴۳ بیمار (۱۸/۴۰%) دارای ناباروری از نوع ثانویه بودند. بیشترین یافته پاتولوژی در هیستروسکوپی، پولیپ بود که در ۳۴ نفر (۷۷/۳۱%) از بیماران مشاهده شد که در بازه سنی ۴۰-۳۵ سال، بیشترین فراوانی را داشتند. ۸۰ نفر (۷۶/۷۴%) از بیماران دارای یافته هیستروسکوپی غیرطبیعی و ۲۷ نفر (۲۵/۲۳%) دارای یافته های طبیعی بودند. بر اساس آزمون Binomial، درصد یافته­ های طبیعی بین نتایج هیستروسکوپی و نقص پرشدگی­ های بدون تشخیص هیستروسالپنگوگرافی اختلاف آماری معناداری داشت (۰۰۱/۰>p).نتیجه ­گیری: هیستروسالپنگوگرافی، روشی ساده برای تشخیص ناهنجاری­ های دستگاه تناسلی زنان است، ولی دارای حساسیت کمتری نسبت به هیستروسکوپی می ­باشد. بنابراین هیستروسکوپی در بررسی وضعیت بیمارانی که دارای نابارروری هستند، می­ تواند به تشخیص دقیق تر و بهتر کمک کند.