امکان سنجی رابطه سببیت در مسئولیت مدنی ناشی ازانتشار ویروس کرونا از منظر فقه اسلامی وحقوق افغانستان

از بیماری های واگیر پرتلفات درعصر حاضر، بیماری کروناست که آثار وتبعات منفی آن کل جهان را تحت تاثیر قرار داد، یکی از مباحث مهم حقوقی این بیماری، مسئولیت مدنی است افرادی است که در انتقال وانتشار ویروس کرونا به دیگران نقش داشته وباعث شیوع بیماری و ودرنتیجه فوت افراد و ضررهای مالی شده اند. مطابق قواعد فقهی وحقوقی چنانچه افرادی از روی قصد وعمد وحتی از روی سهل انگاری، غفلت، بی احتیاطی و بی مبالاتی باعث ورود زیان به دیگران شوند، چنین افرادی مسئولیت دارند، منتهی در مسئولیت مدنی یکی از ارکان مهم بر قراری رابطه سببیت است. در انتقال ویروس کرونا اثبات رابطه سببیت مبهم است. در این تحقیق روی این موضوع تمرکز صورت گرفت یافته ها حاکی است که اثبات واستناد انتقال یا انتشار کرونا توسط افراد کمی دشوار است ؛ منتهی معیار استناد دیدگاه عرف است. از منظر عرف هرگاه ضرر و زیان وارد شده به رفتار مرتکب مستند باشد، این استناد دارای آثار و احکامی است که عبارت است از مسئولیت مدنی مرتکب درقبال رفتار زیان بار خود. حقوق دانان و فقیهان احراز رابطه ای سببیت را امر عرفی دانسته اند.