کارکرد طراحی تعاملی در گرافیک محیطی با تمرکز بر هنر بازیافت

نقش اصلی گرافیک محیطی در شهر زیباسازی، اطلاع رسانی ، ایجاد هویت بصری و تسهیل در امر ارتباطات است. طراحی تعاملی بر اساس تجربه کاربری و نیاز کاربر در محیط به ایجاد یک ارتباط تعاملی موثر در شهر کمک نموده وبر استعلای فرهنگ تاثیرگذار است. قدرت زباله ها را در جامعه مصرف گرایی امروزه نمی توان نادیده گرفت. در این میان حل بحران پسماند و مشکل فرسایش محیط زیست یکی از مسئله های اصلی جامعه مدرن است. هنر بازیافت از زیرمجموعه هنر جدید است که با دیدگاهی فرا هنر و بر اساس خلاقیت، طراحی تعاملی و به کارگیری اشیاء بازیافتی به حل این مسئله بنیادین توجه دارد. طراحی تعاملی با کشف پتانسیل ایجاد یک ارتباط اثرگذار گفتمانی همواره توجه مخاطب را برمی انگیزاند و بر ارتباط تعاملی فرهنگ و طبیعت معطوف است. این گرایش از هنر جدید همواره توجه طراحان معاصر را به نقش هنر بازیافت در گرافیک محیطی تعاملی جلب نموده است. هدف از انجام این پژوهش مطالعه پیکره مطالعاتی از هنر بازیافت است که مبتنی بر رویکرد طراحی تعاملی بوده و به مثابه رسانه ای اثربخش در گرافیک محیطی شهر به شکل گیری پیکره های محیطی تعاملی و بهبود فرهنگ جامعه در ارتباط با مصرف گرایی و مدیریت بازیافت می انجامد. نتایج این پژوهش کاربردی نشان می دهد که به واسطه هنر جدید و با استفاده از دور ریختنی ها که سرمایه نازیبای زندگی ماشینی هستند می توان اثری زیبا، مفهومی و نوآورانه خلق کرد. طراحی تعاملی گرافیک محیطی با رویکرد هنر بازیافت می تواند در انتقال پیام و آگاهی جامعه در ارتباط بااهمیت بازیافت موثر واقع شود. جنبه دیگر این هنر جدید؛ کاربردی بودن آن در تعامل و آشتی انسان با محیط می باشد. نمونه های موردی این پژوهش بررسی تعدادی از آثار بازیافتی خارج از ایران است که به صورت کیفی تجزیه وتحلیل گردیده است.