تا ب آوری آموزشگران نظام آموزش عالی کشاورزی ایران در بحران همه گیری کووید۱۹

هدف این تحقیق، تحلیل مقایسه ای تاب آوری آموزشگران نظام آموزش عالی کشاورزی در بحران همه گیر ی کووید ۱۹ بود. این تحقیق به لحاظ دیدمان کمی و از جهت هدف کاربردی است.  به لحاظ روش انجام کار تحقیق پیمایشی و از نوع علی و مقایسه­ ای است. جامعه آماری تحقیق، آموزشگران دانشکده های کشاورزی دانشگاه های دولتی سراسر کشور به شمار ۳۶۴۰ نفر بود (۳۶۴۰ = N). با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب شمار ۳۴۷ نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند (۳۴۷=n) که از این شمار ۲۸۸ نفر پرسشنامه تحقیق را تکمیل کردند. ابزار پژوهش، پرسش نامه پژوهشگرساخته بود که به دو صورت حضوری و برخط گردآوری شد که روایی شکلی و محتوایی آن با نظرسنجی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی تایید شد. روایی همگرا نیز با مقدارهای ۹۰/۰-۸۰/۰=CR  و ۸۳/۰-۵۰/۰=AVE تایید شد. پایایی پرسشنامه نیز با محاسبه تتای ترتیبی مورد تایید قرار گرفت (۹۰/۰-۷۱/۰= θ). به منظور پردازش داده ها با بهره گیری از نرم افزار  SPSS۲۶  افزون بر آمارهای توصیفی، از آزمون مقایسه میانگین (t مستقل) و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (One Way Anova) استفاده شد. نتایج گویای وجود تفاوت معنی دار بین رفتار تاب­ آورانه آموزشگران در دانشگاه های با تراز کارکردی مختلف (بین­ المللی، ملی، منطق ه­ای و محلی) بود. بین رفتار تاب­ آورانه آموزشگران با سطح های مختلف سابقه خدمتی، سطح های مختلف سنی، جنسیت و مرتبه علمی مختلف تفاوت معنی­ داری وجود نداشت. بر اساس یافته ­های تحقیق پیشنهادهایی در راستای ارتقای رفتار تاب­ آوری آموزشگران ارائه شده است.