تعیین برازش مدل معادلات ساختاری روابط بین سردرگمی هویت و شکست عاطفی براساس نقش واسطه ای مکانیزم های دفاعی

هدف: هدف این پژوهش تعیین برازش معادلات ساختاری شکست عاطفی براساس سردرگمی هویت با میانجی گری مکانیزم های دفاعی بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه دختران نوجوان دانش آموز دارای شکست عاطفی در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ شهرستان نورآباد بود. نمونه این پژوهش شامل ۲۵۰ نفر که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سندرم ضربه عشقی (راس، ۱۹۹۹)، پرسشنامه سازمان شخصیت (کرنبرگ، ۲۰۰۲) و پرسشنامه مکانیزم های دفاعی (اندروز و همکاران، ۱۹۹۳) جمع آوری شد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، مدل معادلات ساختاری و نرم افزارهایSPSS نسخه ۲۲ و AMOS نسخه ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداری در این پژوهش ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که سردرگمی اثر غیرمستقیم بر شکست عاطفی داشته است، بنابراین وجود رابطه غیرمستقیم بین متغیرهای پژوهش با ۹۵ درصد اطمینان تایید می شود (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که سازمان شخصیت دارای نقش میانجی در رابطه بین مکانیزم های دفاعی و شکست عاطفی داشته است.