تاثیر محیط های سمی سازمانی بر تعلق خاطر کارکنان با توجه به نقش میانجی حمایت سازمانی و رفاه کارکنان

در این پژوهش به بررسی تاثیر محیط های سمی سازمانی بر تعلق خاطر کارکنان با توجه به نقش میانجی حمایت سازمانی و رفاه کارکنان پرداخته شد. این پژوهش از حیث هدف کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان سازمان های دولتی شهر تهران تشکیل دادند که با تکیه بر فرمول کوکران، ۳۸۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شد که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار smartPLS بهره گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد، محیط های سمی سازمانی، تاثیر منفی بر تعلق خاطر کارکنان دارد. همچنین نتایج نشان داد حمایت سازمانی و رفاه کارکنان این رابطه را میانجی می کند.