بررسی اثر میکروسیلیس بر مقاومت فشاری و چسبندگی بتن و فولاد

ساخت بتن به شکل کنونی و با سیمان پرتلند اولین بار در س ال 1824 توسط ژوزف آسپدین ثبت گردید که از آن پس بتن به عنوان یک ماده ساختمانی شناخته شده و به کار گرفته شد. ضعف بتن در برابر کشش سبب شد ایده استفاده از مصالح مسلح کننده جهت جلوگیری از ترک خوردگی بتن در سالهای 1850 تا 1875 ایجاد و موارد مختلفی از بتن مسلح شده توسط میله های آهنی و یا سیمها در این مدت ساخته شد. میلگردهای فولادی به عنوان یک ماده مناسب جهت مسلح کردن بتن و غلبه بر کشش ناشی از بارهای خارجی و حرارتی به کار گرفته میشوند. از جمله دلایلی که سب ب میشود بتن و فولاد در کنار یکدیگر قرار گرفته و رفتار مناسبی داشته باشند چسبندگی مناسب بتن و فولاد میباشد. چسبندگی بتن و فولاد به دلیل چسبندگی شیمیایی و درگیری فیزیکی ناصافی های سطح میلگرد در بتن میباشد و عوامل متعددی در میزان آن تاثیر گذار میباشند که باید به درستی شناخته شده و نقاط قوت و ضعف آنها در محاسبه ساختمانهای بتن مسلح منظور گردد. امروزه به دلایل مختلف از جمله ساخت بتن با مقاومت بالا از مواد افزودنی و پوزولانهای مختلف در هنگام ساخت بتن استفاده میگردد که هر یک از این مواد میتوانند اثرات مختلفی در میزان چسبندگی بتن و فولاد داشته باشند. میکروسیلیس یکی از پر مصرف ترین مواد پوزولانی است که در ساخت بتن با مقاومت بالا کاربرد فراوان دارد. در این تحقیق که به صورت آزمایشگاهی انجام گرفته است اثر میکروسیلیس بر چسبندگی بتن و فولاد و برخی خواص مکانیکی بتن از جمله مقاومت فشاری آن سنجیده شده و نتایج آن ارائه گردیده است.