سنجش و ارزیابی مدیریت پایدار جنگل های زاگرس میانی (مورد مطالعه: استان ایلام)

جنگل به عنوان یکی از منابع تجدید شونده نقش مهم و بستر مناسبی را برای فعالیت های اجتماعی و اقتصادی ایفا می کند. در این زمینه شناسایی عوامل موثر در توسعه پایدار جنگل و شناخت شاخص ها و معیار های مدیریتی این عرصه طبیعی و توجه به کاستی ها و تقویت توانایی ها یکی از ضروریات حال حاضر است، از این رو این پژوهش تلاش دارد تا میزان و سنجش مدیریت توسعه پایدار جنگل را بر اساس الگوی fmu با ۶ شاخص و ۴۸ معیار و در قالب پارادایم sfm در جنگل های استان ایلام، سطح مدیریتی توسعه پایدار جنگل را مشخص سازد. جامعه آماری در این پژوهش کارشناسان و متخصصان اداره منابع طبیعی بخصوص در بخش جنگلداری در استان ایلام می باشند و حجم نمونه از طریق روش گلوله برفی ۱۵ نفر از کارشناسان نخبه حوزه جنگلداری در اداره منابع طبیعی وآبخیز داری شهرستان های استان ایلام مشخص گردید. نتایج نشان می دهند که از ۶ شاخص اصلی مورد سنجش، شاخص های مدیریتی آب و خاک با ۵/۷۱ درصد و شاخص های قوانین و تشکیلات با ۳۷/۶۰ درصد در سطح نسبتا مطلوب قرار دارند. شاخص های تنوع زیستی با ۳۸/۴۷ در سطح متوسط و شاخص اقتصادی - اجتماعی با ۳۳/۳۹ درصد، شاخص اکوسیستم با ۹۲/۳۸ درصد و شاخص مشارکت ذی نفعان با ۶/۳۰ درصد در سطح ضعیف قرار دارند که بر اساس نمودار سنجش و پایداری sfm که با ملاحضات انسانی و طبیعی صورت می گیرد عملکرد مدیریتی در بحث شاخص طبیعی ۷/۴۹ درصد و عملکرد شاخص انسانی در مدیریت جنگل های منطقه ۵/۴۳ درصد می باشد که این بیان کننده میزان دستیابی به اهداف مدیریتی توسعه پایدار در حد متوسط را نشان می دهد.