مقدمه: در میان اعضای تیم توانبخشی، پرستاران نقش کلیدی در فرایند
توانبخشی ایفا می نمایند و مسئولیت مراقبت تخصصی از بیماران دارای ناتوانی را بر عهده دارند. در جهت ارائه ی این مراقبت ها پرستاران نیازمند کسب شایستگی های مختلفی هستد که شناخت آنها برای ارائه ی مراقبت های با کیفیت حائز اهمیت است. لذا این مطالعه از طریق یک رویکرد کیفیبه تبیین شایستگی های مورد نیاز پرستاران
توانبخشی در مراقبت از بیماران دارای ناتوانی پرداخته است.
روش کار : در این پژوهش تحلیل محتوی کیفی، ۱۴ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان
توانبخشی رفیده تهران شرکت نمودند. شرکت کنندگان بر اساس تمایل آنها برای مشارکت در پژوهش و تجربه مراقبت از بیماران دارای ناتوانی به صورت هدفمند انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه ی عمیق نیمه ساختار یافته جمع آوری شد و تحلیل داده ها بر اساس مراحل پیشنهادی گرانیهایم و لاندمن صورت گرفت. درستی و استحکام داده های جمع آوری شده بر اساس معیارهای لینکلن و گوبا مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها:پس از تحلیل یافته های حاصل از ۱۷ مصاحبه ی صورت گرفته، سه طبقه ی اصلی "تبحر در ارائه ی مراقبت" با چهار طبقه ی فرعی (کسب دانش توانبخشی، تسلط بر دانش پرستاری عمومی، دارا بودن مهارت های عمومی، دارا بودن مهارت های تخصصی)، طبقه ی اصلی "ارتباط سازنده با بیمار" با سه طبقه ی فرعی (حساسیت فرهنگی، قابل اعتماد بودن، شنونده ی فعال) و طبقه ی اصلی "ویژگی های شخصیتی" با شش زیر طبقه ی (تاب آوری، صداقت، اخلاق مداری، حمایتگری، مشارکت طلبی، شفقت) پدیدار شد.
نتیجه گیری:نتایج نشان می دهد که پرستار
توانبخشی نیازمند تقویت جنبه های مختلف از وجود خود اعم از دانش و مهارت عمومی و تخصصی، توانایی ارتباط سازنده با تیم توانبخشی، بیمار و خانواده و همچنین کسب ویژگی های مثبت شخصیتی می باشد تا بتواند به بهترین صورت به ایفای نقش ها و مسئولیت های خود بپردازد. نتایج این تحقیق می تواند پرستاران را در جهت دستیابی به حداکثر میزان شایستگی فردی و مدیران پرستاری را در جهت شناخت و انتخاب شایسته ترین پرستاران برای ارائه ی مراقبت از بیماران دارای ناتوانی یاری نماید.