حذف هم زمان مقادیر ناچیز فلزات سنگین با استفاده از نانوکامپوزیت سیلیکا آیروژل به همراه مایع یونی و گرافن اکسید: بهینه سازی با روش سطح پاسخ

یکی از مشکل سازترین و خطرناک ترین آلاینده های موجود برای محیط زیست و انسان، فلزات سنگین هستند. در این مطالعه از روش جذب سطحی که یکی از موثرترین و اقتصادی ترین روش­های کاهش آلودگی­های مربوط به فلزات سنگین است، به منظور حذف هم زمان کروم (VI) و جیوه از آب های آلوده استفاده شده است. در این تحقیق، جاذب با اصلاح اکسیدگرافن مغناطیسی شده با نانواکسید مغناطیسی آهن توسط تتراهیدروسیلان و ۳-کلروپروپیل تری متوکسی سیلان سنتز گردید. طراحی آزمایش ها برای بررسی تاثیر pH، دوز جاذب و غلظت آلاینده توسط روش رویه پاسخ باکس بنکن صورت گرفت و مشخص شد بیشترین مقدار جذب در pH ۵/۶ صورت می­گیرد. همچنین با افزایش غلظت آلاینده تا ۱۵۰ میلی گرم بر لیتر و نیز کاهش دوز جاذب تا ۵/۰ گرم بر لیتر، ظرفیت جاذب افزایش یافت. خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و مورفولوژی جاذب تهیه شده، با کمک تحلیل های EDS، FE-SEM تعیین شد. ایزوترم­های فروندلیچ، لانگمویر، تمکین و بغدادی بررسی شد که نتایج نشان داد فرایند جذب در هردو فلز، سنگین از مدل لانگمویر تبعیت می­کند. در ادامه، ایزوترم لانگمویر در pHهای مختلف رسم گردید که بیشترین ظرفیت جذب برای جیوه در pH ۵/۶ با مقدار ۱۰۹ میلی­گرم­بر­گرم­جاذب و این مقدار برای کروم (VI) در همین pH با مقدار ۹۹میلی­گرم بر­گرم­جاذب صورت گرفت.