تاثیر تصویرسازی و مشاهده الگودهی در حال یادگیری بر اکتساب و یادداری مهارت پاسفوتبال

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر نوع تصویرسازی و الگودهی بر اکتساب و یادداری مهارت پاس فوتبال بود. در روند اجرای تحقیق، ۴۸ نفر از دانش آموزان مقطع تحصیلی متوسطه دوم به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و در ۴ گروه تمرینی ۱۲ نفره گمارده شدند. روش اجرا و گردآوری اطلاعات شامل مراحل پیش آزمون، جلسات تمرین، پس آزمون و آزمون یادداری بوده است. در روند اجرای تحقیق پس از انتخاب آزمودنی ها ابتدا از آنها پیش آزمون گرفته شد و بر اساس نمرات پیش آزمون در گروه های همسان تقسیم بندی شدند. پس از گروه بندی شرکت کننده ها در مرحله اکتساب شرکت نمودند که شامل ۶ جلسه تمرین بر مبنای دستورالعمل مربوطه تصویرسازی ذهنی همراه با مشاهده الگوی در حال یادگیری و بدون مشاهده الگوی در حال یادگیری بود. پس از آخرین جلسه اکتساب، آزمودنی ها در پس آزمون و ۲۴ ساعت بعد در آزمون یادداری شرکت نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و روشهای آمار استنباطی شامل t مستقل و تحلیل واریانس دو راهه با اندازه گیری مکرر استفاده گردید. سطح معنی داریبرای تحلیل داده ها نیز P≥ ۰ / ۰۵ در نظر گرفته شد. یافته های تحقیق نشان داد که نوع تصویر سازی ذهنی و مشاهده الگوی در حال یادگیری بر اکتساب پاس فوتبال تاثیر دارد ۰/۰۵) P ≥ ). همچنین، گروه تصویر سازی بیرونی با مشاهده الگوی در حال یادگیری به طور معناداری عملکرد بهتری در پس آزمون و آزمون یادداری داشتند ۰/۰۰۱= P = ۰/۰۰۱ .( P به طور کلی، یافته های این تحقیق از سودمندی تصویرسازی بیرونی و این ایده که بسیاری از استراتژیهای (راهبردهای) حرکت را میتوان با مشاهده یاد گرفت، حمایت می کند و موید این حقیقت است یادگیرندگان مبتدی میتوانند از مشاهده الگوی غیرماهر سود ببرند، به شرطی که هم مشاهده کننده و هم الگو مبتدی باشند.