سلولهای بنیادی، روشی نوین در درمان بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر نوعی بیماری تخریب کننده سیستم عصبی بوده، که باعث از دست دادن حافظه، گیجی، تغییر شخصیت و از بین رفتن تدریجی قدرت استقلال میشود. این بیماری که رایجترین نوع زوال عقل است، در ابتدا با میزان کمی کاهش حافظه، گیجی و کاهش شناختی شروع شده اما به مرور بروز علائم پیشرفت میکند. اگرچه بیش از یک قرن است که تغییرات میکروسکوپی موجود در بیماری آلزایمر شناخته شده، تنها تعداد معدودی از درمانهای علامتی ایجاد شده اند، که فاصله زیادی با یک درمان کامل دارند.در همین راستا، مداخله درمانی با سلولهای بنیادی به عنوان یک درمان کمکی برای بیماری آلزایمر پیشنهاد شده است. با توجه به مطالعات پیشبالینی پیوند سلولهای بنیادی میتواند در آینده به یک رژیم درمانی علیه بیماریهای تخریب کننده سیستم عصبی تبدیل شود. سلولهای بنیادی سلولهایی با دو ویژگی اساسی هستند. این سلولها توانایی خودنوسازی و تمایز به انواع سلولها از جمله سلولهای خونی، قلبی، عصبی و غضروفی را دارند. این ویژگیها علاوه بر حفظ مخزن سلولهای بنیادی، نیاز بدن به جایگزینی سلولهای فرسوده یا مرده با سلولهای جوان و دارای عملکرد را نیز برطرف میکند.سلولهای بنیادی میتوانند با استفاده از تکنیکهای سلولدرمانی به بدن بیمار منتقل شده و سلولهای خاصی را تولید و تکثیر نمایند. بنابراین سلولدرمانی با این سلولها میتواند در درمان بسیاری از بیماریها موثر باشد. آنچه سلول درمانی را از سایر روشهای درمانی متمایز میسازد، بی خطر بودن، درمان سرپایی، بدون نیاز به بستری یا عمل جراحی است. علاوه بر این، اتولوگ بودن پیوند سلولها، یعنی درمان با استفاده از سلولهای خود شخص، نیز مساله رد پیوند را در پی نخواهد داشت.اصل اساسی سلول درمانی برای بیماریهای تخریبکننده سیستم عصبی، بسیار ساده است: بازیابی عملکرد مغز که به دلیل آسیب یا بیماری از دست رفته، به وسیله جایگزینی سلولهای مرده با سلولهای سالم جدید، از طریق پیوند سلولی. با توجه به پیچیدگی ساختار و عملکرد مغز انسان، این چشمانداز ممکن است دور به نظر برسد. با این حال، اگر جایگزینی سلول در مغز انسان کارساز باشد، میتواند درمانهای کمکی جدیدی را برای اختلالات عصبی شدید مانند بیماری پارکینسون، آلزایمر و سکته ارائه کند.