بررسی تاثیر بازارهای الکترونیک در پلتفرم های دیجیتال و هوش مصنوعی

در آخرین سرمقاله مجله بازارهای الکترونیک ۱ از هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک فناوری فعال کننده کلیدی که با فناوری های دیگر مانند دفتر کل توزیع شده یا فناوری های واقعیت توسعه یافته همگرا می شود، یاد شده است (آلت ، ۲۰۲۱). مفهوم همگرایی حاکی از تکامل یک فناوری است و در واقع هوش مصنوعی مدتی است که توجه محققان و متخصصان را به خود جلب کرده است . در عین حال طیف روششناسی و فنی نسبتا وسیعی را شامل می شود. تجزیه و تحلیل ارجاعات در منابع دانشگاهی و روزنامه ها نشان داد که هوش مصنوعی از سال ۱۹۸۴ رشد ثابتی داشته است و از سال ۲۰۱۲ رشد قوی تری را تجربه کرده است (کاتز، ۲۰۱۷). همان منبع گزارش می دهد که AI“ نشان دهنده ترکیبی از اصطلاحات مبهم است - مانند “کلان داده ها“، “یادگیری ماشینی “ یا “یادگیری عمیق - “ که وجه مشترک آنها استفاده از قدرت محاسباتی پر هزینه برای تجزیه و تحلیل داده های انبوه متمرکز می باشد. (کاتز، ۲۰۱۷، ص ۲). ویژگی های های دیگر مانند »هوشمند بودن« را می توان به این فهرست افزود که منجر به در نظر گرفتن ملاحظات قانونی برای هوشمند شناخته شدن سیستم اطلاعات می شود. این راهی برای تنوع بحث ها از رشته های مختلف باز می کند. برای گنجاندن بحث در مورد این موضوع، اطلاعات باید رابطه نزدیکی با معاشرت و تعامل انسانی داشته باشد. این در پی تعریف یک پیمایشی انجام شده توسط لو (۲۰۱۹، ص ۱) است که هوش مصنوعی را »هر نظریه ، روش و تکنیکی تعریف می کند که به ماشین ها (به ویژه کامپیوترها) در تحلیل ، شبیه سازی ، بهره گیری و کشف فرآیند تفکر انسانی و رفتار او کمک می کند.«