بررسی ارتباط بین مدیریت شهری و رفتار شهروندی

امروزه شهرها همچون سازمان بزرگ و پیچیدهای میباشند، که شهروندان به عنوان عنصر اصلی این مجموعه به حساب می آیند. رفتار شهروندی به عنوان رفتارهای فرانقشی، باعث بهبود موثر وظایف و نقش های سازمان میشوند. لذا با توجه به اهمیت شهرها به لحاظ تاثیرپذیری برنامه ریزی های شهری از رفتار شهروندی، ضرورت شناسایی مولفه های رفتار شهروند در شهرها وجود دارد. یک شهروند یک عضو رسمی یک شهر، ایالت یا کشور است. این دیدگاه، حقوق و مسئولیتهایی را به شهروند یادآور میشود که در قانون پیشبینی و تدوین شده است از آنجا که مدیریت شهری یک مفهوم فراگیر است و هدف آن تقویت سازمانهای دولتی و غیردولتی برای شناسایی برنامه ها و سیاستهای گوناگون و پیاده سازی آنها با نتایج بهینه است. بنابراین واکنش کارآمد در برابر مشکلات و موضوعات شهری، چالشی است که مدیریت شهری با آن مواجه است. ایجاد ساختار مالی، ارایه سرپناه، خدمات شهری اصلی و امکانات اصلی، ایجاد نظامهای اطلاعات شهری، تقویت نقش بخش غیررسمی در شهرها و تقویت توان نهادی شهرها، رایج ترین موضوعات در شهرها است. اگر بخواهیم در توسعه شهرهای امروزی، پاسخگوی نیازهای امروزی باشیم و سهم نسل های آینده از منابع را در نظر بگیریم باید اداره خردمندانه شهرها را بر پایه مدیریت شهری و مشارکت آگاهانه شهروندان تعریف و برنامه ریزی کنیم. حضور شهروندان در عرصه تصمیم گیری و نزدیکی آنها با مسئولین و متخصصان و دستیابی هر چه سریعتر به خواسته ها و نیازهایشان مطابق با شرایط زندگی و ویژگیهای اجتماعی و اقتصادی از طریق فرآیند مدیریت شهری میسر میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مدیریت شهری و رفتار شهروندی میباشد، که از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نظر هدف، کاربردی است. جمع آوری داده ها از مطالعات کتابخانه ای انجام شده است.