بررسی مشارکت های مردمی در بافت فرسوده و تاثیر آن در کیفیت زندگی شهرنشینی

گسترش های بی رویه و شتاب زده طرح های آماده سازی توسط مدیریت شهری یا دستگاه های عمومی شهرهای بزرگ و متوسط کشوردر چند ده ه گذشته، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها وهمچنین جابجایی ساکنان و کاربری های شهری به نواحی جدید شده اند.بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری از فضاهای شهری هستند که مستعد جرم و بروز آسیب های اجتماعی اند .در زندگی امروزه ، مسایل شهری چنین فضایی برای خود باز کرده است که در گذشته هرگز چنین نبوده است.بافت های فرسوده و قدیمی کشور که در اغلب موارد هسته اولیه و اصلی آن شهرها را تشکیل می دهند ، از یک طرف جزو میراث فرهنگی و تاریخی آن شهرها محسوب شده و حفظ بهسازی کالبری و توا نمند سازی عملکردی آنها اجتناب ناپذیر می باشد و از طرف دیگر اغلب این بافت ها با گذشت زمان و عدم توجه و نگهداری مناسب دچار فرسودگی کاربردی و عملکردی می شود . در این صورت تحقق اهداف نوسازی ، به عنوان اثر نهایی توسعه نوسازی بافت های فرسوده نیازمند آن است تا کلیه تلاش ها در این سمت جهت گیری و معنا دار شود. لذا همزمان با رشد شهرنشینی جامعه ی ایران، تحلیل پیامدهای آن، از جمله ارزیابی کیفیت زندگی شهری، یکی از مهمترین ضرورت های مطالعات شهری کشور است. هدف از این مقاله ”بررسی مشارکت های مردمی در بافت فرسوده و تاثیر آن در زندگی"می باشد.