واکاوی برنامه توسعه شهری وین

برنامه توسعه شهری همواره به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای برنامه ریزی برای کنترل توسعه شهرها شناخته می شود کهدر طول تاریخ دچار تغییر و تکامل شده است. یکی از شیوه های مورد بحث در تهیه برنامه های توسعه شهری در دهه های اخیررا می توان برنامه ریزی راهبردی دانست. بر این مبنا، پژوهش حاضر به شناسایی عوامل اساسی در برنامه ریزی راهبردی از طریقمراجعه به منابع و اسناد معتبر می پردازد. این پژوهش مبتنی بر روش شناسی توصیفی- تحلیلی و با استفاده از تکنیک تحلیلمحتوا دنبال شده است. بر این اساس، با اتکا به مولفه های استخراج شده از مطالعات پیشین، برنامه توسعه شهری وین، موردواکاوی قرار گرفته است که شامل تجزیه و تحلیل بخش های کلیدی نظیر زمینه ها، اصول و برنامه های اقدام برای توسعه آیندهمی باشد. عواملی از جمله مشارکت، حکمروایی شهری و شهر هوشمند آن چنان در تار و پود رویه برنامه ریزی مذکور رسوخنموده اند که نمی توان بدون پرداختن به آنها، به واکاوی برنامه توسعه این شهر مبادرت ورزید. یافته های پژوهش حاکی از آناست که در برنامه توسعه شهری وین، توجه مداوم به گروه های دخیل، برگزاری جلسات متعدد جهت رعایت منافع، حقوق ومصالح اجتماع و تلاش برای دستیابی به اجماع گسترده، از جمله نکات برجسته می باشد. علت تحقق این امور، تلاش چندینساله و مداوم گروه های ذی مدخل در بحث سیاستگذاری و فرهنگ سازی در حوزه مشارکت است. علاوه بر این، استفاده ازفناوری های روز، راهگشای دستیابی به اهداف برنامه و افزایش کیفیت زیست شهروندان با توجه به بستر و محیط زیست شهر بودهاست. این در حالی است که در برنامه توسعه شهری وین، رویکرد شهر هوشمند و فناوری های وابسته در خدمت برنامه ریزیشهری و نه مسلط بر آن میباشد. این چنین، واکاوی برنامه توسعه شهری وین میتواند الهامبخش سایر شهرها از جمله در ایرانباشد و به بهبود فرایند تهیه و اجرای برنامه های شهری آینده با لحاظ شرایط زمینه ای کمک شایانی نماید.