اثبات جرایم جنسی در حقوق کیفری ایران

جرم جنسی عبارت است از هر گونه رابطه جنسی ناشی از تمایل زن و مرد با یک دیگر که از حد و مرز متعارف جامعه فراتر باشد وبه عنوان یک عمل بر ضد اخلاق عمومی مردود و مستحقق مجازات باشد . این دسته از جرایم تحت عنوان و فصل جداگانه ای مطرح می شود. قانونگذار در ایران صرفا به ذکر مصادیقی از این جرم بسنده کرده است و در اثبات آن شرایطی را مقرر کرده است . برخلاف بقیه ی جرایم که با اقرار ، شهادت، سوگند و قسامه قابل اثبات هستند، جرایم جنسی تنها با اقرار و شهادت قابل اثبات هستند و می توان به این ادله علم قاضی را نیز افزود . در مورد اثبات جرایم جنسی در حقوق ایران نقطه اصلی و بنیادین تفاوت در نحوه جرم انگاری جرایم جنسی می باشد. به موجب رعایت اصل آزادی فردی اکثر اعمال جنسی توام با رضایت طرفین تا آن جا که منافی عفت و اخلاق عمومی نبوده ، یک عمل مباح و فاقد وصف مجرمانه می باشد و تنها جایی پای سیستم قضایی به میان باز می شود که یک نوع تعرض نسبت به حقوق و آزادی های افراد صورت گرفته باشد و به نوعی تمامیت جسمی و حیثیتی افراد مورد خدشه قرار گیرد. نکته ی دیگری که باید در ارتباط با اثبات جرایم جنسی ذکر نمود ، ممنوعیت تحقیقی در این نوع جرایم می باشد که اثبات این نوع جرایم را مشکل تر می سازد.