ارتباط بازار محصولات با بازدهی سهام و کسب سود

بازده سهام به تنهایی حاوی محتوای اطلاعاتی می باشد که بیشتر سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه در تجزیه وتحلیل های مالی وپیش بینی های خود از آن استفاده می کنند، از این رو یکی از معیارهای اساسی برای تصمیم گیری در بورس اوراق بهادار بشمارمی رود. در منابع قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، عوامل مختلف ریسک برشمرده شده اند که بازده سهام را توضیح می دهند.شارپ ۱۹۶۴ ، لینتر ۱۹۷۷ و بلک ۱۹۷۷ با ارائه الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، CAPM اولین نظریه قیمتگذاری داراییه ای سرمایه ای را در حوزه علم اقتصادی و مالی ارائه نمودند. اکنون حدود چهار دهه از عمر این الگو می گذرد.طبق نتایج مطالعات میدانی، این الگو پرکاربردترین الگویی می باشد که در حوزه های مختلف مدیریت مالی و سرمایه گذاری نظیربرآورد هزینه سهام شرکت ها، ارزیابی عملکرد سبد سرمایه گذاری مدیریت شده و ... استفاده می گردد. این الگو تنها عامل تبیینکننده اختلاف بازده سهام را ریسک نظام مند یا ضریب بتای آن تعریف می کند. با وجود این، شواهد تجربی موجود نشان دهندهآن است که بتا به عنوان شاخص ریسک نظاممند به تنهایی قدرت تبیین اختلاف بازده سهام را ندارد و متغیرهای دیگری نظیراندازه شرکت، نسبت سود به قیمت و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار در تبیین بازده سهام نقش موثری ایفا می کند (ایگناتیواو گالاگر ۲۰۱۰ ). سایر پژوهش های تجربی مانند مطالعه شارما (گریفیس ، ۲۰۱۳ )حاکی از آن است که افزون بر عوامل یاد ،شده، قدرت بازار محصول بر بازده سهام تاثیرگذار می باشد. از طرفی قدرت بازار محصول به واسطه تاثیرش بر هزینه هاینمایندگی می تواند به گونه بالقوه دارای تاثیر بر سیاست پرداخت سود سهام باشد. در واقع پرداخت سود سهام و اعلام سودسهام بصورت غیرمنتظره می تواند پیامد رقابت شدید در بازار محصول یا به گونه ای جاگزین، جانشینی برای رقابت باشد (گرولن و مچیلی، ۲۰۰۸)