توسعه مدل میلک ران - کراسداک در لجستیک روبه درون شرکت ایران خودرو

طی سالهای اخیر، با افزایش فشار بر صنعت خودرو جهت کاهش قیمت تمام شده محصول نهایی و افزایش سطح رقابت پذیری در این حوزه مهم از صنعت ، نیاز به توجه همه جانبه به فاکتورهای هزینه ای در خودروسازی اهمیتی خاص یافته است . براین اساس، بهبود عملکرد زنجیره تامین خودرو به نحوی که تضمین کننده حداقل هزینه ممکن با توجه به شرایط حاکم بر این حوزه باشد، در اولویت تمامی خودروسازان جهان قرار گرفته است . شایان توجه است ، زنجیره تامین خودروسازی به عنوان یکی از پیچیدهترین و گسترده ترین زنجیره های تامین ، شناخته شده که لجستیک در آن نقشی کلیدی و غیر قابل انکار ایفا می کند . لذا مدیریت صحیح این موضوع، نقشی تعیین کننده در کاهش قیمت تمام شده محصول نهایی دارد. لازم به ذکر است ، حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از مجموع هزینه های عملیاتی در صنعت خودروسازی ایران مرتبط با لجستیک می باشد و در این بین و به خصوص در گروه صنعتی ایران خودرو، هزینه حمل قطعات از تامین کنندگان (قطعه سازان) داخلی به سایت های خودروسازی ، سهمی عمده از هزینه های لجستیکی را به خود اختصاص می دهد. بنابراین ، یافتن و به کارگیری روشهایی جهت حداقل سازی این هزینه ، تاثیر قابل توجهی در کاهش قیمت تمام شده محصول نهایی خواهد داشت . در این میان، مهم ترین زمینه بهبود، افزایش ضریب پرسازی ناوگان و کاهش استفاده از ناوگان غیراقتصادی است . روشهای میلک ران و کراسداک از شناخته شده ترین روشهایی هستند در حوزه های مختلف لجستیک به منظور افزایش ضریب پرسازی ناوگ ان مورد استفاده می گیرد. میلک ران در لجستیک روبه درون به مفهوم بارگیری سفارشات چندین مبدا در یک ناوگان و تحویل محموله به صورت یکجا به یک مقصد می باشد. در مقابل ، کراسداک یک استراتژی لجستیکی است که کالا بلافاصله از یک ناوگان ورودی تخلیه شده و سپس به طور مستقیم از سمت دیگر انبار، برای خروج بارگیری می شود. با اجرای روش میلک ران در حوزه حمل قطعات از قطعه سازان به سایت های تولیدی گروه صنعتی ایرانخودرو، بیش از ۴۰ درصد از تعداد ناوگان حمل غیراقتصادی کاهش یافته و با پیادهسازی روش کراسداک، پیش بینی می شود که باقی مانده ناوگان سبک و غیراقتصادی نیز حذف گردد. در این نوشتار برآنیم تا روش انجام پروژه و نتایج حاصل از آن را مورد بررسی قرار دهیم .