اثرسنجی پلیمر ضایعاتی لاستیک پلی بوتادین وپودر پلاستیک بازیافتی برعملکرد حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی

همواره متولیان راه برای افزایش طول عمر و کاهش خرابی روسازی هزینه های زیادی می نمایند که یکی از عوامل ایجاد خرابی، عملکرد نامناسب قیر مورد استفاده در مخلوط های آسفالتی می باشد. لذا محققین در تلاش هستند تا با اصلاح قیر موجب بهبود خواص عملکردی قیر در دماهای مختلف گردند. روش های مختلفی برای اصلاح قیر وجود دارد و یکی از این روش ها ترکیب با پلیمر می باشد. دراین پژوهش ازترکیب پلیمر ضایعاتی لاستیک پلی بوتادین و پودر لاستیک بازیافتی با درصدهای متفاوت برای اصلاح مخلوط آسفالتی استفاده شد که علاوه بر کاهش هزینه های نگهداری اسفالت، موجب حفاظت از محیط زیست نیز می شود. نمونه ها با قیر ازنوع ۱۰۰/۸۵، .مصالح سنگی از نوع دانه بندی توپکا ۱۹-۰ آهک دولومیتی و با استفاده از طرح اختلاط براساس دستورالعمل کارخانه اسفالت صنایع شنی آکام تهران تولید شد. درصد قیر مورد استفاده نیز برابر درصدقیر بهینه شاهد (فاقد پلیمرو پودر لاستیک) انتخاب گردید. آزمونهای عملکردی انجام شده برای مخلوط آسفالتی شامل آزمون تعیین استحکام در آستانه تغییر شکل پلاستیک با دستگاه مارشال، آزمون کشش غیرمستقیم و آزمون مدول برجهندگی می باشد. نتایج نشان داد با ترکیب پلی بوتادین رابر و پودر پلاستیک بازیافتی به قیر، هم افزایی در افزایش مقاومت مارشال و کاهش عدد روانی مارشال صورت پذیرفته به طوریکه مقاومت و روانی مارشال ترکیب PE۳PB۳ نسبت به قیر خالص به ترتیب ۲۷۴ کیلوگرم افزایش و روانی به میزان ۷۵/۰ میلی متر کاهش یافته است. بنابراین ترکیب پلی بوتادین رابر و پودر پلاستیک بازیافتی مقدار مقاومت مارشال را افزایش و عدد روانی را کاهش داده است. با ترکیب پلی بوتادین رابر و پودر پلاستیک بازیافتی به قیر، هم افزایی در افزایش مقاومت کششی غیر مستقیم خشک و اشباع صورت پذیرفته به طوریکه مقاومت کششی غیر مستقیم خشک و اشباع ترکیب PE۳PB۳ نسبت به قیر خالص به ترتیب ۲۳ درصد و ۲۰ درصد افزایش یافته است؛ لذا مقاومت کششی غیر مستقیم خشک و اشباع ترکیب PE۳PB۳ از نمونه های دیگر بیشتر است. بر همین اساس مقادیر TSR از مقدار ۷/۷۷ برای قیر خالص به ۷۸ برای ترکیب PE۳، رسیده است که نشاندهنده کاهش حساسیت رطوبتی می باشد.