ارزیابی کیفیت و مصرف پسابهای شهری و صنعتی با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی استان زنجان)

افزایش جمعیت، توسعه شهرنشینی و به تبع آن افزایش درآمد سالانه، افزایش سطح بهداشت و رفاه عمومی همواره با افزایش در مصرف انرژی همراه بوده است. یکی از مهمترین ارکان زیربنایی و توسعه صنعت، کشاورزی و حتی شهرنشینی، آب میباشد که در دهههای اخیر به دلیل استفادههای غیر اصولی در تمامی عرصهها به ویژه در صنعت و کشاورزی، کمبود آب در بسیاری از کشورها به مرز بحرانی رسیده و حتی در برخی از کشورها از جمله ایران به حالت فوق بحرانی نزدیک شده است. از یک سو افزایش تقاضا برای مصرف آب و افزایش تولید پسابهای صنعتی و کشاورزی و از سوی دیگر مشکلات زیربنایی از جمله کمبود شبکههای آبرسانی و جمعآوری فاضلاب و غیر اصولی بودن و نشتی شبکههای موجود به یک نگرانی برای مسئولین و کشور تبدیل شده است. از این رو در این پژوهش به مطالعه و بررسی نحوه مدیریت و جمعآوری پسابها و موارد استفاده از این پسابها جهت به حداقل رساندن تاثیرات زیست محیطی در شهر زنجان پرداخته شده است. در انتها نیز پیشنهاداتی به منظور کنترل و مدیریت مصرف در جهت توسعه پایدار ارائه گردیده است.