اثر بخشی پساری در جلوگیری از زایمان زودرس در افراد با سرویکس کوتاه: مرور سیستماتیک

هدف: زایمان زودرس دارای عوامل خطر متعددی از جمله ناتوانی سرویکس است. برای پیشگیری از زایمان زودرس روش های متعددی پیشنهاد شده است از قبیل تجویز پروژسترون واژینال، سرکلاژ و یا توصیه به کارگذاری پساری. پساری دهانه رحم به عنوان یک جایگزین ساده و غیر تهاجمی مورد توجه م یبا شد. به همین جهت این مطالعه برای تعیین اثر بخشی پساری در جلوگیری از زایمان زودرس در افراد با سرویس کوتاه انجام شد . روش کار: این مطالعه بصورت روش مرور سیستماتیک با جستجو در دو پایگاه داده ها ی گوگل اسکولار و پاب مد صورت گرفت. مطالعات بعد از سال ۲۰۱۶ با کلید واژه های RCT ، pessary ، (preterm birth or preterm labor or preterm delivery) ، cervical length مورد جستجو قرار گرفت. شرایط ورود به مطالعه شامل مقالاتی بود که درآنا ن کارآزمایی بالینی با مداخله کارگذاری پساری در افراد با سرویکس کوتاه با یا بدون سابقه زایمان زودرس صورت گرفته باشد . نهایتا ۱۲ مطالعه در جدول ماتریکس مورد مرور قرار گرفت . یافته ها: مرور مطالعات نشان دهنده هتروژنسیتی در بین آنان بود. انتخاب مادران با حاملگی یک قلو یا دوقلوی، تفاوت در ملاک انتخاب کوتاه ترین طول سرویکس ؛ همراهی مداخله پساری با تجویز پروژسترون واژینال یا به تنهایی و همچنین تفاوت در انتخاب پیامدهای بارداری برای سنجش تاثی رگذاری پساری از قبیل زایمان زودرس قبل از هفته ۳۷ یا ۳۴ از موارد هتروژنسیتی مطالعات بود؛ که مقایسه آنان را مشکل می کرد. یافته های ۶ مطالعات نشان دهنده وجود تاثیر پساری بصورت کاهش در زایمان زودس قبل از هفته ۳۴ ی ا ۳۷ حاملگی چه در بارداری های منفرد و چه دوقولوی (چه به تنهایی چه همراه با تجویز پروژوسترون) نسبت به گروه های کنترلی بود، که درمان انتظاری یا پروژسترون واژینال می گرفتند. در شش مطالعه دیگر اگر چه کاهش در خطر نسبی تعدیل شده در جلوگیری از زایمان زودرس در گروه های پساری بدست آمده بود، ولی آزمون های آماری معنی دار نبودند . نتیجه: در برخی مطالعات اثر بخشی پساری در کاهش زایمان زودرس معنی دار بود و درهیچکدام از مطالعات کارگذاری پساری اثربخشی کمتر از مراقبت های روتین و تجویز پروژسترون نداشت .