ارزیابی قابلیت اراضی حوزه سید علی سرخس در راستای استفاده پایدار اراضی

امروزه، مشکلاتی که در بخش کشاورزی و منابع طبیعی وجود دارد تبعات منفی آن تمام عرصه های اقتصادی و اجتماعی را موردتهدید قرار می دهد. مسائل اجتماعی از قبیل مهاجرت و مسائل اقتصادی مانند فرسایش خاک و شور شدن منابع آبی، آلودگیمحیط زیستی و در نهایت نابودی جنگل ها و مراتع و کویرزایی می باشد، که بسیاری از این مشکلات به طور مستقیم یا غیر مستقیمناشی از عدم توجه به مسائل پتانسیل خاک و قابلیت های اراضی آن میباشد. تعیین قابلیت و پتانسیل اراضی برای بهره وری هایخاص، یکی از ابزارهای مدیریت اراضی محسوب می شود که ضمن برنامه ریزی برای افزایش تولید، استفاده پایدار از اراضی را ممکنمیسازد. هدف از انجام این پروژه شناخت ظرفیت اراضی آبادی سید علی در شهرستان سرخس برای کاربری های اصلی با توجه بهمسائل محیط زیستی و استفاده پایدار از اراضی این حوزه صورت پذیرفت. در این راستا با استفاده از نقشه توپوگرافی منطقه موردمطالعه، واحدهای همگن بر اساس شیب جدا و خاک واحدهای همگن از طریق حفر پروفیل و بررسی افق ها و درنهایت نمونه برداریو آنالیز آزمایشگاهی بررسی شد. طبقه بندی قابلیت اراضی برای کاربری کشاورزی شامل کشت آبی و دیم و همچنین مرتع وجنگل با استفاده از دستورالعمل نشریه ۲۰۵ و ۲۱۲ موسسه خاک و آب کشور صورت گرفت. نتایج نشان داد که بخش وسیعی ازاراضی این محدوده دارای محدودیت شیب متوسط تا شدید برای کاربری کشاورزی بوده و هرگونه دستکاری و شخم در این اراضیباعث بروز مشکلاتی از قبیل فرسایش و نابودی مراتع در این منطقه خواهد شد