بررسی عوامل موثر بر تمایل به پذیرش، بهبود و توسعه کشت گیاهان دارویی در بین کشاورزانمنطقه همایجان

استفاده از گیاهان دارویی در درمان دارای پیشینه ای طولانی است و طب گیاهی همواره یکی از پایه های اصلی مکاتب طبیمشهور رایج در تمدن های باستانی بوده است. هم اکنون نیز گیاهان دارویی دارای اهمیت فوق العاده ای هستند و حجم بالایی ازتجارت در دنیا را به خود اختصاص داده اند. با این وجود تا کنون تعداد محدودی مطالعه در ارتباط با بازاریابی گیاهان داروییانجام شده است با توجه به افزایش جمعیت و تغییر نسل در مناطق روستایی ایران، ایجاد شغل های جدید و پر درآمد در مناطقروستایی از موضوعات مهم امروزه است. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل تاثیرگذار بر تمایل به پذیرش،بهبود و توسعه کشت گیاهان دارویی در منطقه همایجان، شهرستان سپیدان از توابع استان فارس انجام شد. جامعه آماری پژوهشکشاورزان منطقه همایجان بودند ۳۷۵۹ نفر. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برآورد شد ۱۵۰ نفر ابزار جمع آوریپژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری آن به کمک پانل متخصصان حوزه توسعه روستایی و ترویج کشاورزیتایید شد. همچنین پایایی ابزار پژوهش از طریق مطالعه پیش آهنگ در خارج از محدوده پژوهش (منطقه بیضا) و ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شد ۰/۷۰-/۸۹ نتایج نشان داد که تحلیل لاجیت توانایی تبیین ۵۰ درصد از تغییرات واریانس متغیر وابسته (پذیرش کشت گیاهان دارویی) را دارد. همچنین، نتایج مدل پژوهش در رابطه با عوامل موثر بر تمایل به پذیرش، بهبود و توسعهکشت گیاهان دارویی نشان داد، متغیرهای سابقه کشاورزی، تاثیرپذیری اجتماعی، عوامل درون فردی، فعالیت های ترویجی و قصد کشت گیاهان دارویی اثر مثبت و معنادار در سطح ۵ درصد و میزان زمین اثر منفی و معناداری در سطح ۱ درصد بر پذیرش کشت گیاهان دارویی داشتند. مهم ترین عامل را فعالیت های ترویجی با ضریب ۱/۷۷ به خود اختصاص داد.