ارزیابی نقش آمایش دفاعی-امنیتی در حکمرانی و توسعه سواحل مکران

آمایش دفاعی- امنیتی در یک رویکرد نظام مند به دنبال شناسایی تهدیدها و کاهش آسیب پذیری ها در مناطق مختلف جغرافیایی است. در این رویکرد حکمرانی بر مبنای الگوهای فضایی موجود به منظور رفع تهدیدها و رسیدن به توسعه پایدار ملاک اصلی است. برای این منظور در این مقاله سعی شده است، منابع تهدیدزا و ناامن کننده مناطق جغرافیایی سواحل مکران مورد بررسی قرار گیرد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و استنباطی بوده است. محدوده مورد مطالعه سواحل مکران شامل بخش های ساحلی استان هرمزگان و استان سیستان و بلوچستان است. روش تجزیه و تحلیل به صورت تحلیل کیفی از نوع تحلیل محتوا و تحلیل فضایی از روی داده و اطلاعات آمارهای موجود و نقشه های موضوعی گوناگون بوده است. نتایج حاصل حاکی از آن است که تهدیدهای گوناگونی در ابعاد مختلف متوجه سواحل مکران و پسکرانه های آن است. این تهدیدها دارای ماهیت طبیعی و انسانی بوده که در قالب مخاطره، جنگ، اغتشاش، حملات تروریستی و غیره آشکار می شود؛ بنابراین برای حکمرانی و توسعه سواحل مکران، رویکرد نظام مند به شناخت تهدیدها و برنامه ریزی برای کاهش این تهدیدها اولین گام پیشرفت اقتصادی است.