بازآفرینی بافت ناکارامد قشم با تاکید بر بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی و توانمندسازی جامعه محلی

توانمندسازی از رویکردهای نوین در بازآفرینی بافت های فرسوده شهری است. قشم بافت فرسوده قابل توجهی دارد وهدف مطالعه حاضر به بررسی نقش ظرفیت های فرهنگی و توانمندسازی ساکنین جامعه محلی در بافت های فرسوده در راستای بازآفرینی این بافت با استفاده از روش فراتحلیل پرداخته است. تحقیقات علمی و پژوهشی پیشین در این حوزه در ایران تا سال ۱۴۰۱ ارزیابی شده اند. بر این اساس ۳۶ مقاله به عنوان جامعه آماری تحقیق انتخاب و ۴ عامل مختلف در ارتباط با فاکتورهای موثر به عنوان فرضیه تحقیق در نظر گرفته شدند. پس از دسته بندی، ۱۲ مقاله با روش تحقیق کمی و دارای بیشترین ارتباط به موضوع انتخاب شدند. اندازه اثر هر یک از فاکتورهای محاسبه و بر اساس آزمون t به برآورد وضعیت میانگین اندازه اثر پرداخته شده است. نتایج حاصل از فراتحلیل نشان دادند میانگین اندازه اثر عوامل توانمندسازی (اقتصادی)، ظرفیت های فرهنگی، توانمندسازی (اجتماعی)، توانمندسازی ( مدیریت شهری)، به ترتیب با مقادیر ۰.۷۲۶، ۰.۶۶۹، ۰.۵۴۵ و ۰.۴۷۹ جهت بازآفرینی بافت های فرسوده قشم معنادار هستند (P<۰.۰۱). بر اساس نتیجه گیری کلی برداشت شده ازتحقیق، به نظر می رسد تمامی این عوامل به هم پیوسته هستند اما با این حال، عامل اقتصادی بیشترین اثر را نشان می دهد.