بررسی تجربی استفاده از ترکیبات اکسیژن دار اتانول و دی ایزوپروپیل اتر در سوخت بنزین و تاثیر آنها بر عملکرد و آلایندگی موتور XU۷JP/L۳

در این تحقیق اتانول و دی ایزوپروپیل اتر در سه نسبت حجمی مختلف با بنزین پایه ترکیب شد. موتور XU۷JP/L۳ برای آزمون بررسی اثر افزودنی های سوختی بر پارامترهای عملکردی و آلایندگی موتور انتخاب گردید. پارامترهای عملکردی موتور در زمان آزمون توسط دستگاه کامپیوتری به صورت هم زمان ثبت شد و آلاینده های خروجی موتور به صورت دستی توسط دستگاه آلاینده سنج ثبت گردید. نتایج نشان داد که با افزایش افزودنی های اکسیژن دار به بنزین، اکسیژن موجود در مخلوط سوخت و هوا افزایش یافته، سوخت به شرایط استوکیومتریک نزدیکتر شده و احتراق کامل تر صورت گرفته است. در نتیجه گشتاور و قدرت ترمزی موتور افزایش و مصرف سوخت ویژه ترمزی آن کاهش یافت. همچنین افزودنی های اکسیژن دار، کاهش آلاینده های مونوکسیدکربن و هیدروکربن نسوخته و افزایش آلاینده های دی اکسیدکربن و اکسیدهای نیتروژن را به همراه داشتند. نتایج افزایش افزودنی دی ایزوپروپیل اتر نسبت به افزودنی اتانول در ترکیب با بنزین پایه نیز نشان داد که مقدارآلاینده های مونوکسیدکربن، هیدروکربن نسوخته و اکسید نیتروژن را در سطح بالاتری قرار می دهد و مقدار تولید دی اکسیدکربن را در سطح پایین تری قرار می دهد.