بررسی تاثیر منابع تجدیدپذیر بر روی برنامه ریزی ساختاری هاب انرژی

هاب انرژی به عنوان یک رابط بین تولید کنندگان و مصرف کنندگان انرژی، نقش قابل توجه ی در یکپارچه سازی چند حامل و منابع تولید انرژی به منظور افزایش بهره وری در تامین تقاضا ایفا می کند. هدف این پژوهش مدلسازی برنامه ریزی ساختاری و بهره برداری یک هاب انرژی به منظور بهینه سازی در انتخاب مناسب ترین تجهیز کاندید از نظر راندمان و کارایی و بهینه سازی بهره برداری می باشد. در افق برنامه ریزی ۵ ساله، نرخ رشد بار و نرخ تورم به عنوان قید به مسئله شبیه سازی دیماند اضافه شده است. سپس تاثیر استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر بر مسائل فنی و اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر علاوه بر سودی که از فروش این حامل نصیب سیستم می شود، هزینه نهایی ناشی از سرمایه گذاری و بهره برداری را ۲۸ درصد کاهش می دهد. همچنین نتایج نشان می دهد میزان تولید آلایندگی با استفاده از منابع تجدیدپذیر کاهش ۷۰ درصدی خواهد داشت.