رابطه خودکارآمدی با سرسختی روانشناختی و افسردگی در معلمان شهر تهران

پژوهش حاضر به دنبال تعیین رابطه خودکارآمدی با سرسختی روانشناختی و افسردگی در معلمان شهر تهران بوده است.جامعه آماری کلیه معلمان متوسطه اول شاغل در شهر تهران بودند. حجم نمونه شامل ۱۰۰ نفر که به صورت در دسترسانتخاب شدند و به پرسشنامههای خودکارآمدی معلمان و افسردگی فرم کوتاه بک و سرسختی روانشناختی اهواز پاسخدادند. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی )همبستگی( استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین خودکارآمدی با سرسختی روانشناختی با مقدارr = ۰/۴۴در سطح =۰/۰۱ رابطه معنادار وجود دارد و این رابطه به طور مثبت است و بین خودکارآمدی با افسردگی با مقدارr = -۰/۲۴در سطح =۰/۰۵ رابطه معنادار است و این رابطه به طور منفی است. نتایج حاصل بیانگر این مطلب است که خودکارآمدی در معلمان باعث ارتقا سطح عملکرد آنها در موقعیت های آموزشی و پرورشی شده و این بهبود فعالیت مانع ایجاد افسردگی و فرسودگی شغلی میشود. معلمان دارای ویژگی سرسختی روانشناختی در پیشبرد اهداف خود پیگیری بیشتری داشته و برای رسیدن به اهداف شغلی خود تلاش بیشتری دارند و این زمینه لازم برای ارتقا خودکارآمدی را در آنها فراهم میآورد؛ بنابراین باتوجهبه نتایج پژوهش حاضرمیتوان نتیجه گرفت که معلمانی که کارآمدی بالاتری دارند دارای ویژگی سرسختی روانشناختی بالاتر و خلق افسردهکمتری هستند.