رویکرد دیوان بین المللی کیفری مبنی بر حفظ امنیت گواهان در پرونده الحسن آق عبدالعزیز و مقایسه آن با آیین دادرسی کیفری اخیرالتصویب ایران

یکی از جنبه های مهم حقوق اصحاب پرونده ، حمایت از شهود و مطلعین می باشد. شرکت در دادرسی ، نگرانی های زیادی برای شهود به همراه دارد و ممکن است بر اظهارات نامبردگان در مراجع قضایی تاثیر گذاشته و تحریف واقعیت را به همراه داشته باشد. این تحقیق به صورت تطبیقی و با مطالعه در حقوق داخلی ایران که با تصویب قانون آیین دادرسی کیفری در سال ۱۳۹۲ ، بحث حمایت از شهود مورد توجه قرار گرفته است و در اجرای تبصره ۱ ماده ۲۱۴ قانون مزبور، آیین نامه اجرایی حمایت از شهود و مطلعان به تصویب رسید که توانسته است گامی موثر در جهت حمایت از شهود و مطلعان بردارد،بررسی هایی را به انجام می رساند .در پرونده های مطروحه در دیوان بین المللی دادگستری و پرونده الحسن آق عبدالعزیز مواردی خاص در خصوص حمایت از گواهان مشهود است و در ایران، تمهیداتی چون عدم مواجهه حضوری بین شاهد یا مطلع با شاکی یا متهم ، عدم افشای اطلاعات شهود و شهادت از طریق وسایل ارتباط از راه دور در آیین نامه معرفی شده است .