بررسی حضور و نقش وکیل مدنی در رسیدگی به پرونده ها درشورای حل اختلاف

در دعاوی که در صلاحیت شورای حل اختلاف است اگر طرفین یا یکی از آنها فردی را به عنوان وکیل خود معرفی کنند آیا الزاما شخص مزبور باید وکیل دادگستری باشد یا به اشخاص غیر از وکیل دادگستری نیز می توان با تنظیم وکالت نامه در یکی از محاضر اسناد رسمی وکالت داد؟ ماده ۱۸۹ قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد که شورای حل اختلاف از دو نوع صلاحیت برخوردار است: ۱ .رسیدگی به اموری که ماهیت قضایی آن پیچیدگی کمتری دارد ۲ . رفع اختلافات محلی و حل و فصل اموری که ماهیت قضایی ندارد. بنابراین، چنانچه شورای حل اختلاف، در حدود صلاحیت خود، به اموری که ماهیت قضایی دارد رسیدگی کند می تواند مرجع قضایی تلقی شود. ماده ۱۰ آیین نامه اجرایی قانون مرقوم رسیدگی در شورا را تابع تشریفات قانون آیین دادرسی ندانسته و در خصوص الزامی بودن طرح دعوا در شورا توسط وکیل دادگستری در مواردی که شاکی شخصا مبادرت به اعلام شکایت نمی کند، آیین نامه مزبور ساکت است. اما ملزم نبودن مرجع قضایی به رعایت تشریفات دادرسی به معنای نادیده گرفتن آیین و ضوابط کلی و قواعد عمومی حاکم بر دادرسی و تخطی از آنها نیست بلکه از مجموع مقررات قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی (باب دوم وکالت در دعاوی) و قوانین مربوط به وکالت، استفاده می شود. در مواردی که مدعی یا شاکی توسط وکیل در مراجع قضایی، اقامه دعوا می کند، این وکیل الزاما باید وکیل دادگستری باشد و استثنا بر این قاعده، نیاز به تصریح قانونی دارد. کما اینکه بند (الف) ماده ۷ قانون آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۷۹ ، اعلام شکایت به وسیله وکیل دادگستری یا وکیل رسمی را در آن دیوان، تجویز کرده است. سوال اصلی پژوهش این است که آیا در طرح دعوا در شورای حل اختلاف توسط وکیل مدنی بلامانع است ؟ پاسخ به این سوال از طریق واکاوی و بررسی منابع به شیوه توصیفی تحلیلی ، با روش کتابخانه ای صورت می گیرد.