بتن های خاص و نقش آن ها در توسعه پایدار

این مطالعه نشان دهنده توسعه بتن با مقاومت بالا (HSC) است که با استفاده از مصالح محلی و سنگدانه بتن بازیافتیساخته می شود. این مخلوط ها متناسب با مواد محلی تولید شده تا جنبه توسعه پایدار آن از طریق کاهش انتشار گازهای گلخانه ای حاصل از حمل و نقل مصالح و همچنین مقرون به صرفه تر کردن HSC برای کاربردهای مختلف آن افزایش یابد . مواد اصلی تشکیل دهنده HSC عبارتند از : سنگ آهک، دولومیت، ماسه شکسته، سیمان تیپ یک و دو، میکرو سیلیس ها و سنگدانه بتن بازی افتی. متغیرهای چندگانه ا ی که بر ای بهینه سازی مخلوط HSC استفاده می شوند عبارتند از: نوع دانه ها و اندازه آن ها، سن بتن (۷، ۱۴ و ۲۸ روز)، رژیم پخت و نسبت آب به سیمان (w/c).این توسعه سیستماتیک نشان می دهد که کیورینگ حرارت آب نمونه ها در دمای ۵۰ درجه سانتی گراد (۱۲۲ درجه فارنهایت) و سپس کیورینگ خشک در دمای ۲۰۰ درجه سانتیگراد دو روز قبل از انجام آزمای ش با نسبت آب به سیمان ۰.۲۸، در سن ۲۸ روز بالاترین مقاومت فشاری را ایجاد می کند؛ و هنگامی که یک مخلوط HSC بهینه با جایگزینی جزئی درشت دانه هایی به نام RCA با سنگدانه اصلی به میزان ۱۰% و ۲۰% و ۳۰% مورد مطالعه قرار می گیرد، نتایج کاهش در مقاومت فشا ری را نشان می دهد؛ که بیشترین مقاومت حدود MPa۹۳ در سن ۲۸ روز برای جای گزینی ۱۰ درصدی RCA و کمترین میزان مقاومت MPa۷۲.۹ از نمونه ۷ روزه بدست می آید که مقدار مقاومت بدست آمده از ترکیب HSC با RCA، قابل مقایسه با مقدار مقاومت HSC بدون RCA می باشد. توسعه این ماده نوآورانه با مصالح محلی و RCA در نهایت منجربه تولید یک ماده جدید ساختمانی پایدار می شود که هزینه ها را کاهش داده و عملکرد مکانیکی مشابهی با مصالح ساختمانی آماده و تجا ری دارد.