جایگاه زیبایی شناسی درفرهنگ ومعماری اسلامی

یکی از مهمترین معیارهایی که درمعماری جهت مقایسه وسنجش بناها کاربرد دارد بحث زیبایی فضاست .به دلیل اینکه انسان فطرتا موجودیزیبادوست است لازم است در معماری وساخت بناها به این امر دقت شود. در طول تاریخ بشر، زیبایی به عنوان جاذبه ای ازلی مطرح بوده و دررشته های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است .زیبایی فقط امری ذهنی نیست، بلکه باید آن را به عنوان حقیقتی عینی درک کرد. بناهای دوراناسلامی به عنوان عوامل مهم شهری، از نظر ویژگی های زیباشناسانه اهمیت به خصوصی دارند. پرداختن به زیبایی شناسی در معماری قدمتزیادی دارد ودر ابنیه اسلامی هم شاهد رعایت اصول زیبایی شناسانه هستیم که اگر امروزه از اصول زیبایی شناسی اسلامی در شهرسازی ومعماریخود استفاده کنیم می توان مفاهیم ارزشی و دینی خود را درجامعه متجلی کنیم وعلاقه نسل جدید را به زیبایی های معماری پیشینیان چنداین برابرکنیم . دراین پژوهش به کمک مقالات و اسناد کتابخانه ای به روش تحلیلی –توصیفی باهدف تعریف زیبایی ،معرفی اصول زیبایی شناسی،زیبایی شناسی در معماری اسلامی وتغییرات مفهوم زیبایی در طول زمان و...پرداخته ایم تا بانگاهی دقیق تر اثار گذشتگان خود را مورد بررسیقرار دهیم.طبق پژوهش ها می توان نتیجه گرفت که تناسب ، مرکزیت ،تکرار ، تقارن ، تنوع،رنگ، نور ، اب و...ازمهمترین عوامل ایجاد زیبایی دربنا های اسلامی هستندکه همین عوامل باعث ایجاد ماندگاری بنا در اذهان مردم در طول زمان شده است.