اینترنت اشیا، ابزاری جهت بهبود کیفیت محیطی مکان های شهری (مورد کاوی؛ میدان منیریه تهران)

یکی از مهمترین ابعاد کیفیت مکان شهری، شناخت محیطی است که تجربه مخاطبین در آن به طور دائمی شکل میگیرد، محیطی مناسب کهبتواند احساس خوبی را به کاربر خود انتقال دهد. رشد سریع تراکم جمعیت در شهرها نیازمند سرویس ها و زیرساخت، برای تامین نیازهایساکنین شهر است. افزایش درخواست وسایل تعبیه شده، نظیر حسگرها، عملگرها و تلفن های هوشمند منجر به پتانسیل قابل ملاحظه ایبرای عصر جدید اینترنت اشیاء یا همان (IoT) می گردد، که کلیه وسایل قابلیت اتصال و ارتباط با یکدیگر روی اینترنت را دارند. با توجه بهموقعیت قرارگیری میدان منیریه و اهمیت آن از چندین جهت، حضور کاربران زیادی در آن مشاهده میشود، اما عدم وجود کیفیت محیطیمطلوب موجب شده تا این میدان تنها فضای استراحت کوتاه مدت باشد و هیچگونه فعالیت و یا برخورد اجتماعی در آن صورت نگیرد. اهدافتحقیق شامل: تقویت اجتماع مداری میادین مهم شهری، استفاده از روش های جدید در بهبود کیفیت های محیطی مکان های شهری. روشتحقیق حاضر، توصیفی-تحلیلی بوده و گردآوری داده ها شامل منابع مطالعاتی و کتابخانه ای و نیز مصاحبه و مشاهده می باشد. جامعه آماریبا استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران به دست آمده است و سپس با رویکردی کمی_کیفی که وجه کمی آن شاخص های مرتبط با ابزاراینترنت اشیاء در عملی سازی شاخص های شهر هوشمند است و وجه کیفی آن ارائه پیشنهادات برای یک مکان شهری با کیفیت محیطیاست و در نهایت با استفاده از جدول سوات داده های کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته و داده های کمی نیز با استفاده از جداول ونمودارهای مرتبط تفسیر شده و در قالب متن گزارش شده اند و سپس به بررسی ارتباط بین این دو مفهوم پرداخته شده است. و در انتها نیزراهکارهایی جهت طراحی با ابزار اینترنت اشیاء برای یک مکان شهری تدوین شده است.