تاثیر تاریخ معماری بر آثار معماران در بازه زمانی ۱۲۸۰ تا ۱۳۵۷

تاریخ معماری یکی از دروسی است که در هر کشور از زیرمجموعه های خاصی تشکیل شده است که بر روی آثار معمارانو هویت معماری آن نسل تاثیر موثری دارد.تاربخ معماری درایران با ساخت دانشکده هنرهای زیبا از جایگاه خاصیبرخوردارشد و قبل از آن درس نظری به نام تاریخ معماری وجود نداشت و همه چیز به صورت عملی پای پروژه شاگرد فرامی گرفت. هدف مقاله آشنا شدن با تاریخ معماری در بازه بیان شده و تاثیر آن بر بناهای معماری آن زمان است. در دورهپهلوی اول به دلیل حضور دانش آموخته های؛اساتید غربی وهمچنین حضور معماران غربی ازجمله گابریل گورکیان؛ماکسیم سیرو؛ وارطان هوانسیان؛ دولان دوبرل و... باعث شد آموزش تاریخ معماری به دانشجویان براساس دروس تاریخمعماری غربی از جمله مدارس معماری بوزارپیش برود و درپی آن شاهد ظهورسبک های جدیدی از معماری مدرن ازجمله سبک تلفیقی؛ نتوکلاسیک وسبک ملی درآثار معماران شدیم.در دوره دوم پهلوی با کنارگذاشتن اساتید غربیوتغییر شیوه آموزش بوزار به باهاس و تغییر رباست دانشگاه تهران به سیحون شاهد توجه اندکی به تاربخ معماری ایرانیهستیم.که در آثار معماران از جمله حسین امانت؛ میر میران؛ علی اکبرصارمی:کامران دیبا؛ نادراردلان می توان مشاهدهنمود.روش تحقیق مقاله کاربردی وبرای پاسخ منطقی به پرسش مقاله ۵ نمونه از آثارموفق و غیرموفق تاثیر تاریخ معماریدر بازه بیان شده مورد بررسی قرار گرفت ودر طی بررسی های صورت گرفته مشخص شده دوره اول پهلوی متناسب بادروس تاریخ معماری که توسط دوبرل براساس دانشگاه بوزار پایه ریزی شده بودشیوه آموزش دانشجویان نیز متناسب باتاریخ نئوکلاسیک فرانسه بود. امادر دوره دوم پهلوی با ریاست سیحون درس" برداشت از بناهای معماری ایرانی" را بهمنابع درسی درکنار تاریخ معماری اروپایی اضافه شدکه شاهدظهور بناهایی ترکیبی ازمعماری ایرانی و مدرن به ناممدرنیسم ایرانی هستیم که به صورت بسیار محدود به تاریخ معماری توجه شده است.