حقوق شهروندی و حکمران ی خوب شهری

این پژوهش با طرح این پرسش که حقوق شهروندی چه تاثیری بر ارتقای حکمرا نی خوب دارد به این نتیجه رسیده است کهحقوق شهروندی از مباحث مهم هر نظام و از نیازهای امروز هر جامعه ای است و الگوی حکمرا نی خوب میتواند نظریه های نوین در پاسخگوییبه تامین و تضمین حقوق اجتماعی و فرهنگی و مطالبات جمعی واقع شود. نظریه ی حکمرا نی خوب که با ویژگی هایی مانند مشارکت، شفافیت،پاسخگویی، اثربخشی، کارآیی و حاکمیت قانون، الگویی برای توسعه ی پایدار انسانی با سازوکار تعامل عملی می باشد. اهمیت این مقاله از آنجاست که امروزه به دلیل گسترش بی رویه ی شهرنشینی و توسعه فیزیکی شهرها، کشورهای در حال توسعه با مشکل هایی چون آلودگی زیستمحیطی، عرضه ی نامناسب مسکن، کمبود اشتغال، فقر شهری و نابرابری های اجتماعی و اقتصادی و ... روبه رو هستند. مدیریت شهری در ایرانبه دلیل تمرکزگرایی، مدیریت بخشی و برنامه های شهری برون گرا، از روش های مدیریتی مشارکتی و حکمرانی خوب شهری فاصله گرفته وجای خالی شهروندان فعال در اداره ی شهرهای ایران احساس می شود. مفهوم حکمرانی خوب شهری به تعامل بخش دولتی و خصوصی وشهروندان در اداره ی امور شهری در یک جریان افقی تاکید دارد و به نوعی ضعف ساختارهای مدیریتی سنتی و دولت مدار را نشان می دهد.هدف از انجام این پژوهش تحلیل ارتباط بین حقوق شهرو ندی و تحقق شاخص های حکمرانی شهری برای دستیابی به شهر پایدار می باشد.