سنجش کیفیت زندگی شهروندان شهرستان کارون قبل و بعد از جدایی از شهر اهواز

شهر به عنوان بستر زیست انسان شهرنشین، نیازمند تامین استانداردهایی است که در یک نگاه می توان آن رااستانداردهای کیفیت زندگی نامید. از آنجایی که مهمترین و اساسی ترین هدف از برنامه ریزی شهری پاسخگویی بهنیازهای افراد ساکن در شهرها و بهبود کیفیت زندگی آنها است، امروزه توزیع نهادهای خدماتی کیفیتی زندگی شاملکیفیت مسکن، کیفیت محیط زیست، اشتغال، آموزش، بهداشت و... در سطح شهر و محلات مورد توجه مدیران و برنامهریزان شهری می باشد. این پژوهش با هدف سنجش کیفیت زندگی شهروندان شهرستان کارون قبل و بعد از جدایی ازشهر اهواز انجام شده است. پژوهش حاضر بنا به ماهیت موضوع و اهدافی که برای آن پیش بینی شده، از نوع توصیفی-تحلیلی و در زمره تحقیقات کاربردی است . روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای پیمایشی است. جهت تجزیه و تحلیل -داده ها ابتدا از طریق نرم افزار SPSS شاخص های مورد نظر در فرضیه های پژوهش مورد تحلیل قرار گرفته، سپسجهت آزمون فرضیه ها از آزمون T استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که با جداسازی شهرستانکارون از شهر اهواز میزان رضایت شهروندان تنها در شاخص بهداشت و آموزش مشاهده شده است و در سایر شاخص ها(اقتصادی، سکونت، آلودگی) کیفیت زندگی ساکنان شهرستان کارون بهبود نیافته است. نتیجه اینکه با توجه به کارهایصورت گرفته شرایط موجود با شرایط مطلوب هنوز فاصله دارد. مسلما ارتقاء سطح این شاخص ها می تواند نهایتا بهارتقاء سطح کیفیت زندگی ساکنان شهرستان کارون مبدل شود.