مروری بر مفهوم آموزش مستقیم و انواع الگوهای به کارگیری آن

روشهای تدریس در امر یادگیری نقش کلیدی دارد و دادن دستورالعمل به فراگیران مانند یک کشتی خالی که هر نوع اطلاعات را می توان به آن انتقال داد کارساز نیست. در حال حاضر روش های قدیمی تدریس، توجه معلم را به همه فراگیران دشوار کرده و فاصله بین فراگیران قوی و ضعیف را بیشتر می کند. آموزش غیرمستقیم، بیش از هدف های محتوایی یا آموزشی کوتاه مدت، به سبکهای یادگیری دراز مدت و رشد شخصیت فردی تاکید دارد. آموزش مستقیم روشی سازمان یافته و معلم محور است، که بر جزئیات فرایند آموزش متمرکز است و برای آموزش مدرس های؛ به ویژه خواندن و ریاضی استفاده می شود و بر تکرار و تمرین و ارائه بازخوردهای فوری تاکید دارد. استفاده از تکنیکهای آموزشی تفکر خلاق و انتقادی در هر مرحله رمز موفقیت، انعطافپذیری شناختی و کارکرد خلاق در افراد میشود. در این فرایند فراگیران با استفاده از فنون تفکر بارآور، به مسائل روی آورده و جدیدترین و بدیعترین راه حلها را خلق می نمایند. بنابراین اگر معلم اطلاعات لازم را داشته باشد و شرایط هم به گونهای باشد که بتوان از این روش استفاده کرد، فراگیران به هدف مطلوب دست خواهند. در این فرایند یادگیرنده در مرکز یادگیری است و معلم نقش راهنما و تسهیل کننده را ایفا می کند و به یادگیرنده اجازه داده می شود تا دانش را بسازد؛ نه این که دانش از راه آموزش به او ارائه شود. پژوهش حاضر با هدف بازشناخت جنبه‎های مختلف این شیوه آموزش پرداخته و ضمن بررسی رویکردهای مختلف، رویکرد مناسب جهت ارتقای بهره وری در آموزش مستقیم را بررسی نموده است.