بررسی اثربخشی اجرای الزامات استاندارد ISO/IEC ۱۷۰۲۰ بر عملکرد نهادهای بازرسی

پیش شرط تجارت تحت شرایط یکسان، به این صورت است که هر محصولی که به طور رسمی در یک کشور پذیرفته می شود، در بازار کشورهای دیگر نیز بدون آزمایش ، بازرسی و گواهی مکرر پذیرفته شود. بنابراین درخواست می شود که انطباق محصول با الزامات تعیین شده به طور عینی تعیین شود و این تعیین هدف می تواند توسط نهادهای ارزیابی انطباق انجام شود. نهادهای ارزیابی انطباق فعالیت های ارزیابی انطباق مختلفی شامل گواهی کردن، بازرسی ، آزمون و کالیبراسیون را انجام می دهند. وظیفه اساسی ارزیابی انطباق ایجاد اطمینان برای همه طرفهای ذینفع است که الزامات مشخص شده برای محصول/ فرایند/ خدمت برآورده می شود. برای همه ذینفعان (دولت ، تولیدکننده، کاربر محصول) مهم است که چنین نهادهایی برای انجام وظایف خود صلاحیت داشته باشند. به همین دلیل ، سیستمی برای تایید صلاحیت بی طرفانه نهادهای ارزیابی انطباق ایجاد شده است . این راستی آزمایی توسط نهادهای اعتباربخشی ذی صلاح انجام می شود که هم نسبت به نهادهای ارزیابی انطباق و هم نسبت به مشتریان خود بی طرف هستند، که عمدتا بر مبنای غیرانتفاعی عمل می کنند. این راستی آزمایی برای نهادهای بازرسی بر مبنای الزامات استاندارد بین المللی ISO/IEC ۱۷۰۲۰ انجام می شود. نهادهای بازرسی ، ارزیابی ها را به نیابت از کارفرمایان خصوصی ، سازمانهای مادر خود، یا مراجع ذی صلاح با هدف فراهم کردن اطلاعات دربارهی انطباق موردهای تحت بازرسی با مقررات، استانداردها، مشخصات، طرحهای بازرسی یا قراردادها انجام می دهند. شاخص های بازرسی شامل موضوعهای مورد بررسی کمیت ، کیفیت ، ایمنی ، مناسب برای مقاصد و تداوم برآورده شدن ایمنی تاسیسات یا سیستم های در حال کار است . الزامات عمومی که این نهادها ملزم به انطباق با آنها هستند برای اینکه خدمات آنها توسط کارفرمایان و نیز مراجع دی صلاح نظارت کننده پذیرفته شوند، در استاندارد بین المللی ISO/IEC ۱۷۰۲۰ گرد آمده است و این تحقیق ، به بررسی اثربخشی اجرای الزامات استاندارد ۱۷۰۲۰ ISO/IEC بر عملکرد نهادهای بازرسی پرداخته است .