ارتباط مدیریت سرمایه در گردش با انعطاف پذیری مالی و محدودیت در تامین مالی

مدیریت کارآمد سرمایه در گردش برای ادامه حیات شرکت ها از اهمیت زیادی برخوردار است و به مدیریت دارایی ها و بدهی های جاری اشاره دارد. مدیریت سرمایه در گردش میزان منابع شرکت و نحوه استفاده از سرمایه کوتاه مدت را نشان می دهد و همچنین برای اندازه گیری میزان نقدینگی شرکت بکار می رود. نقدینگی یک پیش شرط برای اطمینان یافتن از آن است که شرکت ها می توانند برای تعهدات کوتاه مدت خود پاسخگو باشند. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش با انعطاف پذیری مالی و محدودیت در تامین مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است . در این راستا تعداد ۱۰۰ شرکت با روش نمونه گیری حذفی برای دوره زمانی ۱۳۹۴- ۱۴۰۰ انتخاب گردید. این نوع پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و روش شناسی آن از نوع همبستگی است . برای جمع آوری اطلاعات از صورت های مالی و یاد داشت های توضیحی صورت های مالی استفاده شده است . همچنین برای آزمون فرضیه های پژوهش از الگوی داده های ترکیبی و از نرم افزار آماری ۱۱ Eviews استفاده شده است . از شاخص های متوسط دوره وصول مطالبات، متوسط دوره گردش موجودی کالا، متوسط پرداخت بدهی و چرخه تبدیل وجه نقد استفاده شده است . نتایج نشان می دهد که بین متوسط دوره وصول مطالبات، متوسط پرداخت بدهی و چرخه تبدیل وجه نقد با انعطاف پذیری مالی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد در حالی که بین متوسط دوره گردش موجودی کالا و انعطاف پذیری مالی ارتباط معنی داری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که بین متوسط دوره وصول مطالبات و چرخه تبدیل وجه نقد و محدودیت های مالی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. در حالی که بین متوسط گردش موجودی کالا و متوسط دوره پرداخت وجه نقد ارتباط معنی داری مشاهده نشد.