همه گیرشناسی اقدام به خودکشی، سوء استفاده جسمی، جنسی و عاطفی در کودکان کار سنین ۷ تا ۱۲ سال شهر شیراز

هدف این پژوهش تعیین میزان همه گیرشناسی اختلالات روانشناختی و آسیب های اجتماعی در کودکان کار سنین ۷ تا ۱۲ سال شهر شیراز بود. روش پژوهشتوصیفی – تحلیلی بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی کودکان کار شهر شیراز بین سالهای ۹۹ - ۱۳۸۹ که به سازمانهای مردم نهاد حمایت از حقوق کودکانکار، مراجعه داشته اند، بود. در این پژوهش سازمان آسیب های اجتماعی شهرداری شیراز و پارک سلامت روان حاجات انتخاب گردید و تعداد ۱۰۰ نفر از کودکان کار این سازمانها به روش تصادفی انتخاب و به عنوان نمونه پژوهش درنظر گرفته شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه خودکشی بک (۱۹۹۱) و پرسشنامه ترومای دوران کودکی برنشتاین و همکاران CTQ (۱۹۹۸) استفاده شده است. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که ۹ / ۴۶ درصد از پسران و ۴ / ۴۴ درصد از دختران دارای افکار خودکشی؛ ۴ / ۹ درصد از پسران و ۹ / ۱۳ درصد از دختران آمادگی خودکشی را داشتند. ۱ / ۲۸ درصد از پسران و ۲ / ۲۲ درصد از دختران اقدام به خودکشی کرده بودند. از کل پسران ۹ / ۶۰ درصد آزار جسمی، ۴ / ۴۸ درصد آزار جنسی و ۱ / ۷۸ درصد آزار عاطفی دیدهاند. همچنین از کل دختران ۲ / ۴۷ درصد آزار جسمی، ۲ / ۴۷ درصد آزار جنسی و ۲ / ۷۲ درصد آزار عاطفی دیده اند. بین سوءاستفاده جنسی، جسمی و عاطفی و اقدام به خودکشی در پسران و دختران تفاوت معناداری وجود نداشت.