نقش سرمایه روانشناختی و خودتنظیمی هیجانی در طلاق عاطفی زوجین

هدف پژوهش حاضر پیشبینی نقش سرمایه روانشناختی و خودتنظیمی هیجانی در طلاق عاطفی زوجین میباشد. روش پژوهش مورد استفاده در این تحقیقتوصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زوجین شهر گرگان به تعداد ۷۵۰۰۰ زوج می باشند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایاست. بدین صورت که شهر گرگان به ۳ منطقه تقسیم شده و از بین هر منطقه با توجه به نسبت زوج ها نمونه گیری صورت می گیرد بنابراین با توجه به اینکهتعداد زوجین شهر گرگان ۷۵۰۰۰ زوج میباشد با استفاده از نرمافزار جی پاور تعداد ۲۶۶ زوج به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب میشود. ابزار پژوهش شاملپرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷)، خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدان (۲۰۱۰) و طلاق عاطفی گاتمن بود که روایی پرسشنامه ها توسط چند نفر متخصصین حوزه روانشناسی مورد بررسی قرار گرفت و پس از بررسی و انجام اصلاحات جزیی مورد تایید نهایی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها بااستفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب ۷۲ / ۰،۷۵ / ۰ ، ۷۱ / ۰ بدست آمد که نشان از پایایی خوب پرسشنامه دارد. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از نرم افزار SPSS۲۶ تحلیل استنباطی (همبستگی و رگرسیون) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین طلاق عاطفی با امیدواری (۴۸ / ۰-)، تاب آوری (۶۱ / ۰-) و خودکارآمدی (۴۱ / ۰-) در سطح کوچکتر از ۰۱ / ۰- و با خوش بینی (۵۲ / ۰-) در سطح کوچکتر از ۰۵ / ۰- رابطه منفی و معناداری وجود دارد.همچنین بین طلاق عاطفی با پنهان کاری (۵۶ / ۰) در سطح کوچکتر از ۰۱ / ۰ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین طلاق عاطفی با سازش کاری (۵۱ / ۰-) و تحمل (۵۴ / ۰-) در سطح کوچکتر از ۰۵ / ۰- رابطه منفی و معناداری وجود دارد.