تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده (ISTDP) بر کاهش نشانگان روانشناختی در بیماران دچار شخصیت ضد اجتماعی

مقدمه: گاهی موانع و مشکلاتی در زندگی آدمی پدید می آید که سازگاری و در نتیجه تعادل روانی فرد را برهم می زند و باعث بروز اختلالات روانی می شود.هدف پژوهش تعیین تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش نشانگان روانشناختی در بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی بود.روش کار: طرح پژوهش کارآزمایی تصادفی کنترل شده با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه مردان - ۱۹ - ۴۵ سال مبتلا بهاختلال شخصیت ضد اجتماعی بود. تعداد ۱۶ نفر با توجه به تحقیقات مشابه، به شیوه دردسترس انتخاب و با روش تولید اعداد تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند.ابزارهای پژوهش مقیاس چند محوری میلون ۳ و چک لیست نشانه های بیماری ۹۰ سوالی تجدیدنظر شده بود. تجزیه و تحلیل دادهها با spss-۱۹ و به روشتحلیل واریانس چند متغیری انجام شد.یافته ها : یافته ها نشان داد بین هر دو گروه در مولفه های اضطراب، پرخاشگری، افسردگی، شکایت های جسمانی، وسواس- اجبار، ترس مرضی، روانپریشی، و افکار پارانوئیدی تفاوت معنادار وجود دارد و تنها در مولفه حساسیت در روابط بین فردی (F=۳۵/۱, P>۰/۰۵)، تفاوت بین دو گروه معنادار نبود.نتیجه گیری : با توجه به نتایج می توان گفت روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده برای کاهش نشانگان روان شناختی بالینی بیماران دچار اختلال شخصیتضد اجتماعی تاثیر دارد و به عنوان یک روش درمانی مطلوب می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. از این روش درمانی برای برخی مراکز نگهداری از بیماران ضداجتماعی مثل اردوگاهها، مراکز تربیتی، ندامتگاه ها و زندان ها مفید است.