دین و روانشناسی مثبت گرا ، شادکامی و خوش بینی

در سال های اخیر حوزه ی روانشناسی شاهد ظهور رویکردی جدید، هرچند با سابقه ای کهن ، به نام روانشناسی مثبت گرا بوده است که به جای پرداختن به آسیب ها یا اختلالات روانی ، به ابعاد مثبت وجود آدمی نظر دارد. در این میان شادی مفهوم بنیادی این رویکرد محسوب می شود. آرام و شاد زیستن ، علاوه بر اینکه یکی از نیازهای اساس روانی است ، ضرورت اجتماعی نیز هست . در تعریف روانشناسانه ی شادی، می توان گفت شادی واکنش مثبتی است که در مواجهه با صحنه ها و رویدادهای رضایت بخش پدید می آیدو احساس خوشایندی است که بر اثر دستیابی به آنچه آرزو و انتظارش را داریم ، پدیدار می گردد. یکی از مهم ترین تحولات در روانشناسی معاصر جنبش روانشناسی مثبت به رهبری مارتین سلیگمن می باشد . این جنبش موجب شد تمرکز علم روانشناسی از آسیب شناسی روانی به سوی موضوعات مثبت مانند شادی، سلامت ذهن ، عواطف مثبت ، معنویت و مذهب ، خلاقیت و فضایل اخلاقی سوق داده شود . یکی از ویژگی های مثبت انسان که هم در رشد و تکامل خود او نقش مهمی دارد خوش بینی است . موضوع پژوهش حاضر بررسی خوش بینی ، مولفه ای از روان شناسی مثبت گرا؛ ازدیدگاه قرآن و روان شناسی است . هدف روان شناسی مثبت گرا شناسایی سازه ها و شیوه هایی است که در نهایت باعث بهزیستی انسان و سازگاری هر چه بیشتر افراد با تهدیدهای زندگی می گردد .