نقش بازسازی معادن و قوانین مرتبط با آن در بهره برداری از منابع طبیعی و زیست محیطی با رویکرد احیا و پایداری

به طور کلی بازسازی معادن با توجه به اهمیت منابع طبیعی و اثرات زیست محیطی آن و لزوم توسعه پایدار بخش های مختلف امری است که از چندین دهه ی پیش در دنیا آغاز شده است و نمونه های بسیار موفقی از آن در جهان گزارش شده است . در مورد معادن ایران نیز قوانین هر چند مختصر اما قابل اتکائی در مورد بازسازی معادن با توجه به احیا و بازسازی اراضی منابع طبیعی اعم از جنگل ، مراتع و حفظ توان محیط زیستی آن ها وجود دارد. اما آن چه که از شواهد و بررسی ها مشخص است این قوانین و اجرای آن ها جدی گرفته نشده است ؛ بطوریکه حتی متخصصین امور معادن و به ویژه منابع طبیعی نیز اطلاع چندانی از وجود چنین قوانینی ندارند. این در حالی است که توجه به این قوانین و اجرای آن ها، علاوه بر ایجاد توان مدیریتی برای سازمان های متولی منابع طبیعی کشور، بازسازی معادن را به عنوان راهکاری برای حل دوگانگی بین بهره برداری از معادن و حفظ منابع طبیعی کشور ارائه خواهد کرد و تعاملی منطقی بین بهره برداران معادن و محافظان منابع طبیعی به وجود خواهد آورد. بر این اساس در پژوهش حاضر سعی گردیده بانگاهی توصیفی استنتاجی به اهمیت نقش بازسازی معادن ومهمتر از آن قوانین بازسازی معادن در امر احیا وپایداری منابع طبیعی و زیست محیطی بپردازد.