کاهش زیستی کروم شش ظرفیتی در خاک آلوده با استفاده از باکتری غیرمتحرک شده روی بیوچار جلبک
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 53، شماره: 7
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 72
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-53-7_001
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
هدف این پژوهش حذف کروم شش ظرفیتی (VI) از یک خاک آلوده از طریق کاهش آن به کروم سه ظرفیتی (III) توسط باکتری Shewanella sp.. غیرمتحرک شده بر روی بیوچار جلبک و بررسی انباشتگی آن در گیاه جو بود. خاک لوم شنی با mg kg-۱ ۵۰ کروم (VI) آلوده و به مدت دو هفته انکوباسیون شد. سپس آزمایش گلدانی کشت جو در پاییز ۱۴۰۰ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه گیلان در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در خاک آلوده انجام شد. تیمارها شامل باکتری Shewanella sp. (S)، بیوچار جلبک (B)، بیوچار جلبک + باکتری Shewanella sp. (BS) و باکتری Shewanella sp.. غیرمتحرک شده بر روی بیوچار جلبک (IB) بودند. خاک آلوده به کروم (VI) و غیرآلوده نیز به ترتیب کنترل مثبت (C+) و منفی (C-) بودند. گیاه پس از ۳۰ روز برداشت و وزن خشک ریشه و اندام هوایی آن اندازه گیری شد. مقدار کروم کل و کروم (VI) در ریشه، اندام هوایی گیاه و خاک اندازه گیری شد و مقدار کروم (III) از تفاضل مقدار کروم کل و کروم (VI) به دست آمد. نسبت رشد، فاکتور انباشت کروم (VI) در ریشه و اندام هوایی و فاکتور انتقال آن در گیاه محاسبه شد. بیشترین و کمترین مقدار کروم (III) در ریشه، اندام هوایی و خاک به ترتیب در تیمارهای IB و C+ به دست آمد. در تیمارهای آلوده به کروم (VI) بیشترین و کمترین مقدار وزن خشک ریشه و اندام هوایی به ترتیب در تیمارهای IB و C+ مشاهده شد. در تیمار BS کاهش کروم (VI) در خاک نسبت به دو تیمار S و B بیشتر بود. کمترین و بیشترین نسبت رشد گیاه به ترتیب در تیمار C+ (۸/۲۳ درصد) و IB (۶۰ درصد) مشاهده شد. تیمارهای BS و IB سبب کاهش بیشتر فاکتور انتقال شد. بنابراین غیرمتحرک کردن باکتری بر روی بیوچار می تواند در پالایش خاک های آلوده به کروم موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم خلیلی راد
Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, University of Guilan, Rasht, Iran
نازنین اسماعیلی
Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, University of Guilan, Rasht, Iran
محمدباقر فرهنگی
Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, University of Guilan, Rasht, Iran
نسرین قربان زاده
Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, University of Guilan, Rasht, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :