تثبیت کادمیوم در خاک آلوده با استفاده از نانوبیوچار اصلاح شده با آهن
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 53، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-53-4_008
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
تجمع فلزات سنگین در سالهای اخیر بهدلیل فعالیتهای بشری در حال افزایش است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نانوبیوچار و نانوبیوچار اصلاح شده با آهن، تهیه شده از گیاه نی بر تحرک و توزیع شکلهای شیمیایی کادمیوم در یک خاک آلوده بود. این پژوهش در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بهصورت آزمایش فاکتوریل، با دو فاکتور شامل نوع جاذب (در چهار سطح شامل بیوچار، بیوچار اصلاح شده، نانوبیوچار و نانوبیوچار اصلاح شده) و کاربرد بیوچار (در سه سطح شامل صفر، ۵/۰ و ۱ درصد وزنی) در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه تکرار و در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. پس از اعمال تیمارها، نمونههای خاک بهمدت ۹۰ روز در شرایط انکوباسیون نگهداری شدند. در پایان آزمایش غلظت قابل دسترس و شکلهای شیمیایی کادمیوم اندازهگیری شد. همچنین فاکتور تحرک کادمیوم تعیین شد. نتایج نشان داد در اثر کاربرد تمامی جاذبها (بهویژه در سطح ۱ درصد وزنی) غلظت کادمیوم قابل دسترس خاک، کادمیوم تبادلی و کادمیوم پیوند شده با کربناتها بهطور معنیداری کاهش یافت، در حالیکه کادمیوم پیوند شده با اکسیدهای آهن و منگنز، کادمیوم پیوند شده با مواد آلی و کادمیوم باقیمانده در خاک، بهطور معنیداری (۰۵/۰> P) افزایش یافت. بطوریکه مقدار کادمیوم قابل دسترس در تیمار ۱ درصد نانوبیوچار اصلاح شده در مقایسه با تیمار شاهد ۳۷/۲۶ درصد کاهش یافت. نتایج همچنین نشان داد تیمار نانوبیوچار در تثبیت کادمیوم و کاهش تحرک آن در خاک موثرتر از بیوچار اولیه بود. افزون بر این، بیوچار و نانوبیوچار اصلاح شده در مقایسه با بیوچارهای اولیه کارایی بالاتری در ثبیت کادمیوم در خاک داشتند. بهطورکلی نتایج نشان داد نانوبیوچار نی و نانوبیوچار نی اصلاح شده با کلرید آهن، میتوانند جاذبهای مناسبی برای تثبیت کادمیوم در خاکهای آلوده باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ندا مرادی
گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
عبدالامیر معزی
استاد، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
شیلا خواجوی شجاعی
گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
پردیس خاجی
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :