اوپک؛ روابط جمهوری اسلامی ایران با عربستان سعودی و سایرکشورهای حاشیه ی خلیج فارس در آینده
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EKTESHAF-1398-164_009
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
اوپک در کنفرانس ۱۴-۱۰ بغداد در ۱۹۶۰ با حضور ایران، عربستان، عراق، کویت و ونزوئلا با هدف هماهنگی و وحدت بخشی به سیاست های نفتی، دستیابی به منافع مشترک فردی و جمعی اعضاء و ایجاد تعامل سازنده با سایر بازیگران بازار جهانی نفت تاسیس شد. چهار عضو موسس این سازمان از کشورهای حاشیه ی خلیج فارس است. این کشورها با برخورداری از ذخایر اثبات شده ی فراوان نفت خام و توان تولید، نقشی اساسی در تصمیم سازی، تصمیم گیری و سیاست های اوپک در بازار جهانی نفت دارند. جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی دو عضو موسس و موثر اوپک است. کیفیت تعامل این دو کشور در انسجام درونی اوپک نقش آفرین بوده است. به دلیل وابستگی شدید این کشورها به در آمدهای نفتی، همکاری برای دستیابی، حفظ و ارتقاء منافع مشترک اصل اساسی اعضای اوپک است. بر این اساس، سوال اصلی مقاله ی حاضر تاثیر همکاری های درون اوپک بر روابط ایران با عربستان سعودی و کشورهای حاشیه ی خلیج فارس در آینده است. فرض شده که گسترش روابط سازنده ی این دو کشور و سایر کشورهای حاشیه ی خلیج فارس در چاچوب اوپک، درآینده قابل تسری به سایر حوزه ها خواهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :