نگاهی بر قراردادهای مشارکت در تولید و نقش آن در حوضه خزر جنوبی

قراردادهای مشارکت در تولید که در اواسط دهه ۱۹۶۰ توسط دولت اندونزی معرفی گردید، امروزه نقش مهمی در اکتشاف، توسعه و تولید میادین نفتی در بسیاری از مناطق جهان ایفا کرده است. در یک قرارداد مشارکت در تولید، یک شرکت نفتی خارجی یا یک کنسرسیوم متشکل از چندین شرکت بین المللی با قبول تمام ریسک ها و مخاطرات اقدام به سرمایه گذاری در یک میدان یا بلوک اکتشافی می کند و در صورت موفقیت آمیز بودن اکتشاف و کشف منابع تجاری نفت و گاز، به عنوان پاداش در تولید میدان سهیم می شود. مشارکت در تولید، مدل قراردادی غالب در دریای خزر می باشد. کشورهای آذربایجان و ترکمنستان که مانند جمهوری اسلامی ایران در حوضه خزر جنوبی صاحب پتانسیل هیدروکربنی و میادین نفت و گاز هستند، قراردادهای مشارکت در تولید متعددی را با شرکت های بین المللی به منظور توسعه بلوک های خود به امضاء رسانیده اند. در این مقاله پس از معرفی قراردادهای مشارکت در تولید، اجزای اقتصادی این قالب قراردادی بررسی خواهد گردید. در ادامه، بلوک های مشارکت در تولید کشورهای آذربایجان و ترکمنستان در حوضه خزر جنوبی و اطلاعات مربوطه آنها معرفی خواهد شد.