ساختار سازمانی پروژه محور؛ عوامل بحرانی و نکات کلیدی موفقیت درسازمان های پروژه محور

حجم سرمایه گذاریهای انجام شده در زمینه اکتشاف میادین نفتی و گازی کشور و ساخت و توسعه روزافزون مجتمع های پالایشگاهی و پتروشیمی و نقش بسیار موثر و درخشان این سرمایهگذاریها در ایجاد اشتغال پایدار و توسعه علمی و صنعتی کشور، جایگاه حیاتی مدیریت این پروژهها را در سطوح خرد و کالن دو چندان مینماید. مدیریت پروژه ابزار مهمی در مدیریت مدرن بویژه در پروژههای بزرگ و یگانه و پروژههایی که به مهارتهای متعددی نیاز دارند، بشمار میرود. بر این اساس بررسی و شناخت کلیه عوامل دخیل و تاثیرگذار جهت تعالی سازمان های پروژهمحور، گام مهمی در تبیین اجزا و فرآیندهای مدیریت پروژه و بهبود و تعالی جنبه های گوناگون مدیریت پروژه در سازمان های پروژه محور خواهد بود. این مقاله ضمن بررسی اجمالی نقش و رویکرد این ساختار سازمانی، با استفاده از گردآوری اطالعات و مطالعه کتابخانه ای، و نیز با ارائه نتایج پژوهش انجام شده، به شناسایی، اولویتبندی و ارزیابی عوامل بحرانی عدم موفقیت در اینگونه سازمانها می پردازد. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران و کارشناسان شاغل در مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران میباشند که با توجه به استقرار ساختار سازمانی پروژهمحور از بهار سال ۱۳۹۵ در این شرکت و تغییر رویکرد امور از حالت اداره محور به پروژه محور و تجربه چالش های مواجه شده در طول دو سال اخیر، بهعنوان جامعه آماری پژوهش حاضر انتخاب و ابزار جمعآوری اطالعات پرسشنامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آزمونهای آماری استفاده شده است. در میان ۱۲ بعد و ۷۲ شاخص شناسایی شده، عوامل مدیریتی و رهبری و عوامل مرتبط با نیروی انسانی و در آخر عوامل مربوط به تامین مالی بیشترین تاثیر را بر موفقیت پروژه های اکتشافی داشته است. نتایج این مطالعه نکاتی بسیار مفید برای مدیرانی ارائه می کند که وظیفه سیاست گذاری را بر عهده دارند